ธนดิษ ศรียานงค์

     ในหนังสือ Cradle to Cradle: Remaking the Way We Make Things โดย William McDonough และ

ไม่กลัวหรือไง? ถึงกล้าไปใช้ชีวิตอยู่ข้างถนนแบบนั้น คือคำถามที่เขาเจอเป็นประจำ เวลาที่คนได้ยินว่างานวิทยานิพนธ์ระดับปริญญาเอกของเขาคือการเข้าไปคลุกคลีและใช้ชีวิตแบบเดียวกับคนไร้บ้าน เขาไม่ได้คิดว่าตัวเองกล้าบ้าบิ่นหรือเก่งเหนือใคร แต่คำถามแบบนี้กลับทำให้เขาแปลกใจและชวนให้ค้นลึกลงไปถึงอคติที่อยู่เบื้องหลังคำถาม       “เรามักจะกลัวในสิ่งที่เราไม่คุ้นเคย ความกลัวเป็นปฏิกิริยาที่เกิดขึ้นเมื่อคนรู้สึกว่ากำลังเผชิญกับอันตราย หรือรู้สึกว่ามีสิ่งซึ่งเข้ามาคุกคามความมั่นคงปลอดภัยของเขา”       ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร. บุญเลิศ วิเศษปรีชา

“เราจะเป็นแม่ที่ดีที่สุดก็ตอนเราเป็นยาย เพราะเราจะรู้ว่าอะไรดีที่สุดสำหรับเด็กคนหนึ่ง” ประโยคบอกเล่าที่ทำให้คนเป็นแม่มือใหม่อย่างเราฉุกคิดขึ้นมา ประโยคดีๆ ที่คนพูดจะต้องผ่านความเหนื่อยและประสบการณ์ความเป็นแม่มานานมากพอจนเข้าใจได้อย่างแจ่มชัด คนคนนั้นก็คือคุณแม่เลี้ยงเดี่ยว ‘เจี๊ยบ’ - วรรธนา วีรยวรรธน นักร้องและนักเขียนบท ที่มีลูกอยู่ในช่วงวัยรุ่นทั้งสองคน อย่าง ‘เนปาล’ เด็กสาววัย 18

“มันถูกต้องแล้วล่ะที่นางแบบจะต้องวิตกกังวลเรื่องหุ่นของตัวเอง ไม่กลัวอ้วนเกินไปก็กลัวผอมเกินไป เพราะมันหมายถึงโอกาสของการทำงานในวงการนี้” ต่อให้ได้รับพรอันประเสริฐเพราะกินเท่าไหร่ก็ไม่อ้วน ใช่ว่าเธอจะพึงพอใจกับร่างกายของตัวเอง บ่อยครั้งที่ส่องกระจกแล้วรู้สึกว่า ‘ผอมเกินไป’ จนวิตกกังวลไปทั้งวัน ขัดกับดีกรีนางแบบสุดเปรี้ยว ผู้คว้ารางวัลชนะเลิศจากเวทีไทยซูเปอร์โมเดลตั้งแต่อายุ 15 ปี ได้บินเดี่ยวไปเซ็นสัญญาเป็นนางแบบที่ประเทศเกาหลี แถมด้วยรางวัลนักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยม ตั้งแต่เล่นภาพยนตร์เรื่องแรก อย่าง