เจลดา ภูพนานุสรณ์

ถ้าพูดถึงเสียงหัวเราะ ก็ต้องนึกถึงเรื่องตลก ถ้าเกิดอยู่ดีๆ เราหัวเราะขึ้นมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย คนก็คงหาว่าบ้า แต่ทว่ามีงานวิจัยหนึ่งบอกเราว่าคนเราหัวเราะไปกับบทสนทนาทั่วไปบ่อยกว่ามุกตลกหลายเท่า ก็แล้วถ้าไม่มีเรื่องอะไรให้ขำ ทำไมเราถึงยังหัวเราะ?      Robert Provine ศาสตราจารย์ด้านประสาทวิทยาและจิตวิทยามหาวิทยาลัยแมริแลนด์ และผู้ช่วยของเขา ได้ทำการศึกษาพฤติกรรมการหัวเราะของมนุษย์โดยสังเกตผู้คนตามที่ต่างๆ อย่างห้างสรรพสินค้าและตามท้องถนนในเมือง และบันทึกว่าเกิดอะไรขึ้นก่อนที่ใครสักคนจะหัวเราะ คำพูดไหนที่ทำให้หัวเราะ

ในวันที่ใช้ร่างกายออกแรงทำงานมาอย่างเหน็ดเหนื่อยตลอดทั้งวัน เมื่อถึงบ้านสิ่งแรกที่อยากทำคงหนีไม่พ้นการเอนหลังลงบนเตียงนุ่มๆ เพื่อให้ร่างกายได้นอนหลับ และพักผ่อนคลายความเหนื่อยล้า เป็นอันจบวันหนึ่งๆ ไป การนอนจึงเป็นกิจกรรมที่สำคัญของชีวิต      โดยปกติเราควรนอนวันละ 6-8 ชั่วโมง เพราะหากนอนน้อยหรือพักผ่อนไม่เพียงพอ จะส่งผลเสียต่อร่างกายได้ แต่ถ้าหากนอนมากเกินกว่านั้น

พูดถึงแมว คุณนึกถึงอะไร? แมวเป็นสัตว์ที่มีนิสัยหลากหลายที่สุดก็ว่าได้ ทั้งขี้เล่น อยากรู้อยากเห็น ขี้อ้อน ชอบมาคลอเคลีย แต่แมวบางตัวกลับมีทีท่านิ่งดูเหมือนหยิ่งและชอบเก็บตัวเงียบอยู่เพียงลำพัง บางตัวนอนขี้เซาได้ทั้งวัน ตื่นมาเลียขนบ้างแล้วนอนต่อ แมวเป็นสัตว์ที่มีความเป็นตัวของตัวเองสูงมาก ถ้าจะบังคับให้ทำอะไรสักอย่างคงไม่ใช่เรื่องง่าย และกลับกลายเป็นว่าเจ้าของผู้เลี้ยงต้องตกเป็น ‘ทาส’ ของเจ้าเหมียวเสียเอง

การกินเป็นกิจกรรมพื้นฐานของร่างกายที่สำคัญต่อการมีชีวิต แม้ว่าแต่ละคนจะมีรสนิยมในการกินที่เฉพาะเจาะจง เช่น กินเพื่อสุขภาพ กินเพื่อเข้าสังคม กินเพื่อรับประสบการณ์ในวัฒนธรรมอาหารที่หลากหลาย หรือกินเพื่อความสาแก่ใจเน้นปริมาณเอาให้คุ้มค่ากับเงินที่จ่ายไป แต่ทุกคนล้วนมีข้อจำกัดในการกินจนนำไปสู่การเปรียบเทียบได้ และเกิดเป็นข้อสงสัยว่าทำไมบางคนกินไปนิดเดียวก็อิ่มเสียแล้ว ในขณะที่บางคนกลับกินได้เรื่อยๆ และไม่มีทีท่าว่าจะอิ่มหรือแม้กระทั่วตัวเราเองในแต่ละวันก็กินได้มากน้อยต่างกัน ข้อสงสัยชวนใคร่รู้นี้นำไปสู่การหาคำตอบว่าทำไมถึงเป็นเช่นนั้น แล้วเราก็พบว่ามีปัจจัยมากมายเหลือเกินที่ส่งผลต่อการกินของคนเรา        โดยปกติกลไกการทำงานของร่างกายเรื่องการกินจะเกี่ยวข้องกับความรู้สึก 2 ความรู้สึกคือ

คุณชอบกินอาหารรสใด เปรี้ยว หวาน หรือเค็ม ขณะที่หลายคนอาจบอกเพิ่มเติมว่าชอบรสเผ็ด แต่ความจริงแล้วความเผ็ดไม่ใช่รสชาติ มันคือความแสบร้อนจากสารแคปไซซิน (capsaicin) ในพริกต่างหาก อันที่จริงความเผ็ดร้อนอยู่คู่กับอาหารโลกมาช้านาน โดยเฉพาะซีกประเทศโลกตะวันออก สำหรับอาหารไทย แทบทุกภูมิภาคจะมีอาหารที่เป็นลักษณะเด่นประจำภูมิภาค ซึ่งล้วนแล้วแต่มีพริกเป็นวัตถุดิบชูโรง แต่ที่น่าสนใจคือไม่ใช่ทุกคนที่จะสามารถลิ้มลองความเผ็ดของพริกได้