ถ้าเปรียบชีวิตคุณเป็นฤดู ฤดูกาลของคุณตอนนี้เป็นแบบไหน? และถ้าถามเรา ฤดูกาลของเราคือการเริ่มต้นใหม่ ที่อยู่ๆ เราก็อยากลุกขึ้นมาทำอะไรใหม่ๆ ให้ตัวเอง รวมไปถึงการเขียนบทความรักลงใน a day BULLETIN ที่เขียนเป็นประจำมาตั้งแต่ปลายปีที่แล้ว (2560) ไม่นานมานี้ เราเพิ่งสัมผัสกับความรู้สึกของการเปลี่ยนแปลงในชีวิต หากดูภายนอก ทุกอย่างในชีวิตเรายังเหมือนเดิม ไม่ว่าจะเป็นงาน...
ปีนี้เป็นปีที่เราทำงานหลายอย่างมาก ไม่ว่าจะงานราษฎร์ งานหลวง งานพบปะผู้คน เรียกว่ามีธุระแทบทุกวัน แถมวันละหลายงาน จนเพื่อนฝูงหรือคนรู้จักยังถามว่า เอาเวลาที่ไหนไปทำ? จริงๆ ต้องบอกว่า แต่ก่อนเราไม่ใช่คนแบบนี้และคิดว่าคงทำแบบนี้ไม่ได้เลย ถ้าไม่ได้หนังสือเล่มหนึ่งสอนเราไว้ หนังสือเล่มนี้ คือ คิดจะไปดวงจันทร์ อย่าหยุดแค่ปากซอย โดย...
สิบกว่าปีก่อน บริษัทเครื่องใช้ไฟฟ้าของจีนน้องใหม่แห่งหนึ่งชื่อว่า Haier พยายามดันตัวเองเข้าสู่สมรภูมิตลาดเครื่องใช้ไฟฟ้า แต่ด้วยความที่เป็นบริษัทใหม่และงบน้อย พวกเขาเลยเลือกทำสินค้าไม่กี่อย่างออกมาก่อน โดยสินค้าตัวแรกที่ทำคือ เครื่องซักผ้า ทว่าหลังขายไปได้ระยะหนึ่ง ยอดขายก็ไม่ไปถึงไหนเสียที จนมาวันหนึ่ง ทางสำนักงานใหญ่ก็พบปัญหาว่า เขตเสฉวนที่เป็นเขตต่างจังหวัดมีลูกค้าร้องเรียนปัญหาเข้ามาเป็นจำนวนมาก โดยปัญหาร้องเรียนนั้นยังคล้ายกันอีก คือเรื่องสายท่อน้ำตันเร็ว ทางทีมงานก็งงว่า เอ๊ะ! ทำไมถึงมีแต่เขตนี้เขตเดียวที่ท่อน้ำตันเร็วกว่าเขตอื่น...
มีหนังสือขายดีตลอดกาลเล่มหนึ่งที่เราอ่านเป็นประจำก็คือ ไบเบิล ถ้าไม่นับการอ่านในแง่จิตวิญญาณแล้ว ไบเบิลเป็นเหมือนวรรณกรรมรวมการผจญภัยของชีวิตผู้คนมากมาย และบ่อยครั้งมันทำให้เรารู้สึกว่า ชีวิตคนนี่เหมือนเล่นเกมผ่านด่านเลยนะ ซึ่งพอคิดแบบนี้แล้ว เราเลยมอง ‘ชีวิต’ เป็นการผจญภัยที่น่าติดตาม กล่าวคือ ในเกมผ่านด่าน (Adventure Game) มีสิ่งหนึ่งที่คล้ายกันหมดคือตัวละครจะได้รับภารกิจ (Mission) ให้ฝ่าด่านไปเรื่อยๆ...
คุณอาจเคยได้ยินเรื่องการต่อสู้ของเด็กเลี้ยงแกะ ‘ดาวิด’ ที่เอาชนะคนยักษ์อย่าง ‘โกลิอัท’ ได้ด้วยความชาญฉลาด คือแทนที่ดาวิดจะเข้าปะทะกับโกลิอัทแบบระยะประชิดเหมือนที่คนอื่นทำ ซึ่งสุดท้ายก็แพ้ราบคาบ เขากลับใช้วิธีที่เขาถนัดอย่างการนำสลิงเหวี่ยงก้อนหินใส่หัวโกลิอัทจนสิ้นลม เรื่องของดาวิดกับโกลิอัท (David & Goliath) เป็นเรื่องที่มักถูกหยิบยกมาเป็นตัวอย่างของ ‘มวยรอง’ ที่รู้จักเอาความถนัดหรือจุดแข็งของตัวเองมาใช้ให้เป็นประโยชน์ แม้ว่าคู่ต่อสู้จะเป็นยักษ์ใหญ่ก็ตามที ซึ่งมันทำให้ใครหลายคนเห็นแสงสว่างหรือความหวังว่า แม้ฉันจะเป็นแค่คนตัวเล็กๆ...
เมื่อหลายเดือนก่อน เราเจอน้องๆ นักศึกษากลุ่มหนึ่งยืนถือกล่องขอเรี่ยไรเงินอยู่หน้าสวนสาธารณะ เพื่อเอาเงินไปสร้างห้องสมุดให้โรงเรียนในต่างจังหวัด ระหว่างที่เราเดินผ่านก็ได้ยินว่า น้องๆ มาจากคณะบริหารธุรกิจที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง พอได้ยินปุ๊บ เราก็คิดในใจว่า นี่ฉันควรเข้าไปจุ้นดีไหมนะ? เหตุผลที่อยากเข้าไปจุ้น ก็เพราะเหตุการณ์นี้ทำให้เรานึกถึงเรื่องราวตอนหนึ่งในหนังสือ What I Wish I Knew When...
เราเป็นคนหนึ่งที่ชอบซื้อหนังสือเป็นของฝาก เหตุผลเพราะเป็นคนชอบหนังสือ และคิดว่าหนังสือเป็นเหมือนเพื่อนคนหนึ่ง ฉะนั้น เวลาเราให้หนังสือใคร ก็เหมือนเราพาเพื่อนใหม่ไปให้เขาคนนั้นรู้จัก และเรามักจะหวังเล็กๆ ในใจเสมอว่า ขอให้เพื่อนใหม่เล่มนั้นมอบเรื่องเด็ดโดนใจให้คนอ่านบ้าง อย่างน้อยสักนิดหนึ่งก็ยังดี แต่เราก็ไม่ใช่คนให้หนังสือคนซี้ซั้วโดยไม่ดูตาม้าตาเรือ เพราะเอาเข้าจริงหนังสือคล้ายกับยา แม้จะรักษาโรคหรืออาการเจ็บปวดได้ แต่ข้อเสียคือมันเป็นของขม มันหนา มันต้องใช้เวลาและความตั้งใจในการอ่าน ฉะนั้น เวลาเราเลือกหนังสือให้ใคร...
คุณมีเกมไว้เล่นกับตัวเองไหม? เช่น นับรถสีเหลืองในใจระหว่างรถติด เลือกเหยียบกระเบื้องที่เป็นสีเดียวกันแล้วเดินไปให้ไกลที่สุด ซึ่งถ้าให้เดา โดยมากเกมพวกนี้คงไว้สร้างความบันเทิงสั้นๆ ระหว่างที่คุณเบื่อๆ หรือเหงาๆ แต่ครั้งนี้เรามีเกมใหม่มานำเสนอคุณ และเชื่อเถอะว่า ถ้าคุณลองเล่นเกมนี้ คุณจะได้อะไรใหม่อีกเพียบ เกมที่ว่านี้ชื่อ ‘เกมดีใจ’ เป็นเกมที่มาจากหนังสือเยาวชนคลาสสิกเล่มหนึ่งชื่อ ‘Pollyanna’ (โพลีแอนนา) เขียนโดย...
เคยสงสัยไหมที่คนเขาพูดกันว่า ถ้าทำดีก็จะเจอแต่เรื่องดีๆ แต่ทำไมในชีวิตจริง การทำดีหลายครั้งเป็นต้นเหตุให้เราถูกเอาเปรียบจากคนอื่น โดยเขาเหล่านั้นฉกฉวยความใจดีของเราไปสร้างประโยชน์ให้เขาฝ่ายเดียว กลายเป็นว่าสุดท้ายคนทำดีก็ท้อใจ และคิดประชดชีวิตบ่อยๆ ว่า หรือฉันต้องทำตัวเลว จะได้ไม่ต้องรู้สึกแย่กับตัวเองแบบนี้ มีหนังสือเล่มหนึ่งที่พูดเรื่องนี้โดยตรง ชื่อ Give and Take เขียนโดย อดัม...
“มันเป็นเรื่องตลกสิ้นดี ที่คนเราทำอะไรเดิมๆ แต่หวังให้เกิดสิ่งใหม่ขึ้นมา” ประโยคนี้เป็นคำที่โดนใจเรามาก และนับวันเรายิ่งเห็นชีวิตคนที่เป็นอย่างคำพูดนี้บ่อยขึ้นเรื่อยๆ คือบ่นอยากก้าวหน้า อยากเปลี่ยนแปลงตัวเอง อยากทำอะไรใหม่ๆ แต่สุดท้ายก็กลับไปทำอะไรแบบเดิม ถ้าพูดอีกอย่าง ความเคยชินเป็นอุปสรรคขวางกั้นอนาคตนั่นเอง แต่ความเคยชินก็ไม่ใช่เรื่องแย่ไปเสียหมด เพราะมีความเคยชินบางอย่างเหมือนกันที่ทำแล้วจะช่วยให้เปลี่ยนตัวเองได้อย่างไม่น่าเชื่อ ยกตัวอย่าง เฟร็ด เชย์ บุรุษไปรษณีย์คนหนึ่งที่ใช้ชีวิตแต่ละวันตามปกติของเขา แต่หารู้ไม่ว่า...
ครั้งหนึ่งเราขึ้นไปดูไร่สับปะรดที่เชียงราย ระหว่างเดินดูและพูดคุยกับเกษตรกร เราก็ต้องตกใจ เมื่อได้ยินว่า กว่าสับปะรดจะออกผลให้เก็บกินต้องรออย่างน้อยครึ่งปี คือถ้าปลูกรอบแรก อาจต้องรอกันปีครึ่งเลยทีเดียว อันที่จริงไม่ใช่ว่าเราไม่รู้ว่าปลูกต้นไม้ต้องใช้ระยะเวลา แต่ที่ตกใจ เพราะเราลืมไปสนิทเลยว่า การรอคอยเป็นเวลาครึ่งปีนั้นเป็นอย่างไรต่างหาก เนื่องจากชีวิตเราก็คงเหมือนคุณผู้อ่านหลายคนที่ใช้ชีวิตแต่ละวันแข่งกับความเร็ว หรือกระทั่งงานประจำของเราที่เกี่ยวกับสื่อออนไลน์ ไม่ว่าจะคลิปวิดีโอหรือบทความที่ทำ แทบไม่มีตัวไหนมีความยาวเกิน 4 นาที แถมไทม์ไลน์การทำงานก็ว่ากันหลักชั่วโมง...
โดยมากแล้ว เวลาใครอยากรู้เรื่องการตลาดก็ต้องไปอ่านหนังสือการตลาด แต่จริงๆ ก็มีวรรณกรรมหรือนิยายหลายเรื่องที่มีเกร็ดมุมสอนการตลาดที่น่าสนใจ ซึ่งหลายต่อหลายครั้ง เวลาเราไปสอนวิชาการตลาดสร้างสรรค์ เรามักจะเล่าเรื่องในวรรณกรรมไปด้วย อย่างตัวละครหนึ่งที่เรายกมาสอนบ่อยๆ คือ หนูน้อยทอม ซอว์เยอร์ จากวรรณกรรมคลาสสิกของ มาร์ก ทเวน เรื่อง The Adventures...