เพิ่งมีเรื่องสะเทือนใจไป เมื่อผู้ใหญ่ที่เคยเคารพคนหนึ่ง – พอบอกว่า เคยเคารพ ก็เหมือนเฉลยตอนจบแล้วว่าตอนนี้ไม่ได้เคารพอีกต่อไป – แสดงอาการที่เราไม่คาดคิดว่าจะได้เห็นจาก ‘ผู้ใหญ่’ คนไหน เขาดูวางอำนาจบาตรใหญ่ ดูพองตัวจนเบียดผนังห้อง เป็นที่โจษจันด่าขรมกันไปทุกหัวระแหงทั้งในที่แจ้งและที่ลับ การระเบิดตัวออกเป็นโกโก้ครันช์นี้ทำให้ผมกลับมาคิดทบทวน เราเรียนรู้อะไรจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นได้บ้าง และผมก็เรียนรู้ที่จะถือเรื่องนี้เป็นตัวอย่างที่ไม่ดี...
บริษัทที่ผมทำงานอยู่ มีวัฒนธรรมองค์กรหนึ่งแข็งแรงเป็นที่เลื่องลือ นั่นคือวัฒนธรรมการมอบฟีดแบ็ก (Feedback Culture) พนักงานทุกคนมีหน้าที่และความรับผิดชอบที่จะมอบฟีดแบ็กตรงไปตรงมาให้แก่กันและกันทั้งในเรื่องดีและร้าย ผมเติบโตมาในวัฒนธรรมที่อาจเชิดชูความสงบเรียบร้อยเป็นหลัก เมื่อเผชิญกับวัฒนธรรมที่เน้นการวิจารณ์เช่นนี้จึงต้องอาศัยการปรับตัวมากพอดู ก่อนหน้าที่ผมจะเข้ามาทำงานในองค์กรแห่งนี้ ผมพอรู้ชื่อเสียงของวัฒนธรรมการมอบฟีดแบ็กมาบ้าง แต่ก็ไม่คิดว่าจะมีการปฏิบัติจริงในทุกระดับชั้น จากที่เคยคิดว่าวัฒนธรรมองค์กรนั้นเป็นเพียงลมปากบนกระดาษเปล่า ไม่มีความสลักสำคัญ เมื่อมาทำงานจริง และเจอวัฒนธรรมนี้จริงๆ จึงได้เห็นว่าสิ่งที่เขียนไว้บนกระดาษนั้น...
เราทำงานไปทำไม เงิน ตอนแรกผมกะจะเขียนสั้นๆ แค่นี้จริงๆ นะครับ – คิดว่าคงไวรัลมาก พอคนคลิกเข้ามาอ่านเพื่อหาคำตอบว่าเราทำงานไปทำไม ก็จะพบคำตอบสั้นๆ หนึ่งคำว่า เงิน –...
เรากลัวการคิดบวกเกินไป ผมเคยตกเป็นเหยื่อของแนวคิดที่ว่าหากคิดบวกมากๆ จะกลายเป็นพวกโลกสวย เคยคิดว่าการมองโลกแง่งามตลอดเวลาเท่ากับไม่ได้มองโลกอย่างที่เป็น เคยคิดว่าการมองโลกในแง่ลบคือการมองโลกในแง่จริง ปะป้ายตัวเองว่าเป็นพวกเรียลลิสต์แล้วก็ภูมิใจกับป้ายนั้น อันที่จริง แนวคิดเช่นนี้มีให้เห็นตลอดมาในประวัติศาสตร์ และผมก็ไม่ใช่เหยื่อคนเดียว เรามักมองโลกว่าร้ายกว่าที่เป็น เรามักยึดติดกับข่าวร้ายมากกว่าข่าวดี นั่นไม่ใช่เรื่องแปลก...
ตอนอายุสามสิบห้า – ความเปลี่ยนแปลงเดินทางมาถึง “อายุเท่านี้แล้ว มึงจะมีอีกกี่คลื่นวะ” รุ่นพี่คนหนึ่งเคยถาม คลื่นในที่นี้หมายถึงผลัดความเปลี่ยนแปลงในชีวิตที่เราบันดาลให้เกิดขึ้น ผลัดหนึ่ง (หรือลูกไม้หนึ่ง) อาจเป็นการออกจากงานเดิม มาก่อตั้งอะไรเป็นของตนเอง อีกผลัดหนึ่งอาจเป็นการเปลี่ยนแนวทางการสร้างงาน...
ผมมีสวิตช์ที่ท้ายทอย เดี๋ยว – ไม่ใช่ว่าผมเป็นหุ่นยนต์หรืออะไรแบบนั้นหรอกนะครับ – ผมกำลังพูดถึงต่อมน้ำเหลืองตรงท้ายทอยของผมต่างหาก คุณลองเอื้อมมือไปจับบริเวณไรผมหลังหูซ้าย ตรงนั้นแหละ มีก้อนไหมครับ ถ้าไม่มีก็ยินดีด้วย! – ผมมักคลำบริเวณนี้บ่อยๆ โดยเฉพาะทุกครั้งที่รู้สึกว่าชีวิตไม่ได้ดั่งใจ เพราะมันเป็นคล้าย ‘หน้าปัด’ ที่บอกผมว่าร่างกายกำลังรับภาระหนักเกินไปหรือเปล่า...
หนึ่งในคำถามที่ผมไม่ชอบเลยคือ คำถามที่ว่า คุณเห็นตัวเองเป็นอย่างไรในอีกห้า (หรือสิบ) ปี – โดยเฉพาะในบริบทของการสัมภาษณ์งาน ผมไม่รู้ว่าคำตอบที่ถูกต้องคืออะไร (“ผมเห็นตัวเองตรงที่พี่นั่งอยู่นี่แหละครับ คือมีโอกาสเติบโตจนมาสัมภาษณ์คนอื่น” ดูเป็นคำตอบที่พอใช้ได้แต่ก็ไม่ได้ดีเด่นัก) ผมไม่รู้ว่าตอบแบบไหนที่จะได้คะแนนดี เราจะต้องแสดงออกว่ารักและซื่อตรงต่อบริษัทที่เราสัมภาษณ์มากน้อยแน่ไหน เป็นคำถามที่จริงๆ แล้วกระทั่งคนถามก็ยังอาจไม่รู้ว่าตัวเองจะตอบมันอย่างไร แต่หากพลิกประโยคเล็กน้อย...
ผม – เคยเชื่อว่าแรงจูงใจนำมาซึ่งการกระทำ – Motivation นั้นนำไปสู่ Action – แต่ไม่นานมานี้ได้อ่านบทความว่าแท้จริงแล้วขั้นตอนที่เราเคยเชื่อถือนั้นมันกลับหัวกลับหาง กระบวนการที่เกิดขึ้นจริงคือ Action นั้นนำไปสู่ Motivation ต่างหาก – นั่นทำให้ผมกลับมาคิดทบทวนเทียบกับเรื่องราวในชีวิตตัวเอง ...
วันท้ายๆ ของการหยุดยาวมักเป็นวันที่ผมรู้สึกเศร้า ใช่ครับ – เศร้าด้วยความที่จะต้องกลับไปทำงาน ต้องกลับไปเจอรูทีนเดิมๆ ก็หนึ่ง แต่ที่รู้สึกรุนแรงกว่านั้นคือความเศร้าที่พบว่าตัวเองใช้วันหยุดได้อย่าง ‘ไม่คุ้ม’ เอาเสียเลย ผมเพิ่งขอลาหยุดยาวไปเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว เป็นการหยุดยาวที่สมควรได้รับ เพราะตั้งแต่ต้นปี...
คุณนอนดึกไหมครับ คำว่าดึกของแต่ละคนคงแตกต่างกันออกไป กระทั่งตัวผมเอง ก็ยังมียุคที่เรียกห้าทุ่มว่า ‘ดึก’ ในขณะที่อีกช่วงชีวิตเรียกตีสองว่า ‘ไม่ดึก’ (เพราะช่วงนั้นส่วนมากจะนอนเช้า) ทุกวันนี้ผมพยายามนอนเที่ยงคืน ตื่นเจ็ดโมงเช้าทุกวัน โดยมาตรฐานของตัวเองแล้วเรียกได้ว่า ‘นอนไม่ดึกไม่เร็วจนเกินไป’ ...
“A thing worth doing is worth doing badly.” เป็นคำของใครกันนะ บางแหล่งบอกว่าเป็นคำของ G.K. Chesterton แต่เมื่อสืบเสาะลงไปก็พบว่าเขาไม่ได้กล่าวเช่นนี้ตรงๆ แต่กล่าวไว้ใกล้เคียงกัน ในขณะที่ผลการเสิร์ช 50,000...
วันที่บรรณาธิการแจ้งว่าจะย้ายคอลัมน์เดิมของผมไปไว้ที่สื่อหัวใหม่ ขณะที่ a day BULLETIN จะไม่มีพื้นที่ให้ผมอีกแล้วนั้น – ผมโพล่งขึ้นมาว่าถ้าอย่างนั้นเป็นไปได้ไหม ที่ ณ สื่อหัวใหม่ ผมจะเขียนคอลัมน์เดิม แต่ที่ a day BULLETIN ผมจะเขียนคอลัมน์ใหม่ให้ด้วย – ไม่ต้องงง เรียกง่ายๆ...