หลังจากที่เข้ามารับบทบาท ‘คุณป้า’ ที่ต้องดูแลหลานชายวัยรุ่นแบบค่อนข้างเต็มตัว และไม่ใช่วัยรุ่นธรรมดา แต่เป็นวัยรุ่นที่อยู่ในกลุ่ม special need จากภาวะสมาธิสั้น ทำให้ฉันต้องเข้าไปอ่านเพจที่เกี่ยวกับเด็กสมาธิสั้น เพจว่าด้วยจิตวิทยาการเลี้ยงดูเด็ก ไปจนถึงการเข้าร่วมกลุ่มในเฟซบุ๊กที่เกี่ยวกับการเลี้ยงเด็ก คู่มือการเป็นพ่อและแม่ที่ควรจะเป็น เรียกว่าได้เข้าไปในโลกที่ไม่เคยเข้ามาก่อน ในฐานะที่นิยามตัวเองว่าเป็นหญิงโสด นับตั้งแต่อายุ 40...
ได้รับคำถามมาว่า ถ้าฉันเป็นเฌอเอม ฉันจะรับมือกับวิกฤตในชีวิตนี้อย่างไร? เพื่อลดทอนความซับซ้อนของดราม่าทั้งหมด ฉันจะลดรูปเหตุการณ์ของเฌอเอมว่า มันคงคล้ายๆ กับการทุจริตในห้องสอบ เหมือนมีนักเรียนคนหนึ่งไปสนิทกับเจ้าหน้าที่ที่ดูแลข้อสอบ แล้วเจ้าหน้าที่ขโมยข้อสอบออกมาให้นักเรียนคนนั้น ทำให้นักเรียนคนนั้นสามารถไปฝึกทำข้อสอบมาล่วงหน้าก่อนวันสอบจริง แน่นอนว่าย่อมได้เปรียบคนอื่น เมื่อลดรูปดราม่าให้เหลือแบบนี้...
เรารักงานเพราะเรารักเงิน หลังจากชักแม่น้ำทั้งห้ามาสองตอนติดกัน ว่าการลาออกจากชีวิตมนุษย์เงินเดือนไปเป็นฟรีแลนซ์ หรือความพยายามสานฝันของการเป็น ‘นายตนเอง’ นั้นหากปราศจากเงินถุงเงินถัง สายป่านที่ยาวพอ หรือมีรังนอนอบอุ่นปลอดภัยที่มาในนามของการมีพ่อแม่ร่ำรวยพร้อมเข้ามาโอบอุ้มยามเราผิดพลาด บริหารกิจการเจ๊ง หรือถ้าเราไม่ใช่คนที่มีพรสวรรค์ talented โดดเด่นมากจริงๆ ฉันยืนยันว่าไม่มีอะไรดีไปกว่าการเป็นมนุษย์เงินเดือน ...
อยู่เป็นได้มีโอกาสไปพูดให้กับองค์กรแห่งหนึ่งในหัวข้อ ‘เป็นมนุษย์เงินเดือนอย่างไรให้มีความสุข’ อันเป็นหัวข้อที่ยากมากสำหรับฉัน เพราะอาจพูดได้ว่า เกิดมาไม่เคยเป็นมนุษย์เงินเดือนเลย และการที่ตนเองสามารถเลี้ยงชีพได้ด้วยการเป็นฟรีแลนซ์เรื่อยมานั้น ฉันขอเรียกมันว่าเป็นเพราะโชคช่วยก็แล้วกัน มองจากสายตาของฟรีแลนซ์อย่างฉัน การเป็นมนุษย์เงินเดือนนั้นมันเป็นเรื่องของความปลอดภัยล้วนๆ ลองจินตนาการว่าเมื่อเราเป็นเด็ก พ่อแม่จะบอกว่า “ตั้งใจเรียนนะ เรียนเก่งๆ โตขึ้นจะได้ทำงาน มีเงินเดือนเยอะๆ” ไม่ค่อยมีพ่อแม่ที่ไหนสอนลูกว่า...
ครอบครัวมีสองแบบ คือ ครอบครัวที่เราไม่ได้เลือก กับครอบครัวที่เราเลือก ครอบครัวที่เราไม่ได้เลือกคือ พ่อ แม่ พี่ น้อง ร่วมสายเลือด ญาติร่วมสายเลือด เหล่านี้เป็นสิ่งที่เราไม่ได้เลือก พ่อแม่เลือกลูกไม่ได้ ลูกก็เลือกพ่อแม่ไม่ได้ คลอดออกมาเห็นหน้าแม่ แล้วบอกว่า...
หลังจากเขาปิดห้างสรรพสินค้า ปิดฟิตเนส ปิดสตูดิโอโยคะ ก็ทำให้ฉันต้องบังคับตัวเองให้ตื่นมาฝึกโยคะด้วยตัวเองทุกวัน และพบว่า ข้อดีข้อหนึ่ง (และอาจจะเป็นข้อเดียว) ของการฝึกโยคะที่บ้านคือ ทำให้มีเวลาเหลืออยู่กับตัวเองมากขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อ จากแต่เดิม หมดเวลาทั้งเช้าไปกับโยคะ ทั้งๆ ที่ผึกโยคะแค่ 75 นาที แต่ที่หมดทั้งเช้า เพราะต้องเตรียมเสื้อผ้า เดินทาง ไปรอเวลา เผื่อเวลา...
เชื่อว่าเราคงคุ้นเคยกับเรื่องเล่าว่าด้วยความเสียสละของมหาบุรุษมหาสตรีที่อุทิศชีวิตของตนเพื่อผู้อื่น เรื่องเล่าเหล่านี้จะเดินไปบนเส้นเรื่องที่ว่า มีคนที่ประเสริฐมากอยู่คนหนึ่ง และเขาหรือเธอก็มีชีวิตที่ดีมากอยู่แล้ว ไม่มีความเดือดร้อนหรือได้รับผลกระทบจากปัจจัยใดๆ ที่ส่งผลต่อคนอื่น เช่น อาจเป็นลูกเศรษฐีที่บ้านร่ำรวย อาจมาจากตระกูลอีลิตอภิสิทธิ์ชน อาจเป็นคนมีการศึกษาสูงเด่น ทำให้มีทางเลือกในชีวิตมากเสียจนไม่มีความจำเป็นต้องทำให้ชีวิตตัวเองลำบาก แต่คนเหล่านี้ไม่อาจทนเห็นชะตากรรมของคนที่เดือดร้อนทุกข์ยากได้ จึงเสียสละความสุขสบายที่พึงมีไปทำงานที่ยาก ที่ลำบาก ที่ทุรกันดาร ไปอยู่ในที่อันตราย...
ฉันไม่เคยคิดว่าตัวเองแก่เลย จนกระทั่งวันหนึ่งที่แม้จะพยายามหักห้ามใจตัวเองไม่ให้พูดประโยคนี้ออกมาดังๆ แต่ท้ายที่สุดฉันก็พูดมันออกมาจนได้ นั่นคือฉันได้พูดว่า “อยากให้โลกนี้กลับไปเหมือนเมื่อก่อนที่ไม่มีอินเทอร์เน็ต” ไม่ถึงกับไม่มีอินเทอร์เน็ต ฉันคิดถึงในยุคที่เราใช้อินเทอร์เน็ตแค่สำหรับรับ-ส่งอีเมล กับเข้าเว็บไซต์ต่างๆ เพื่ออ่านบล็อกของคนที่เราเห็นว่าเขาเผยแพร่หรือเขียนเรื่องที่น่าสนใจ หรืออ่านพันทิปพอเพลินๆ และนี่คงเป็นความย้อนแย้งของคนเจเนอเรชัน X...
ฟรีแลนซ์ ห้ามป่วย ห้ามตาย ความเดิมจากตอนที่แล้ว ฉันคิดว่า วัฒนธรรมว่าด้วยความ ‘หว่อง’ ใน pop culture มีส่วนสร้างมายาคติว่าด้วยความไร้สุข หรือชีวิตอันไร้ความหมายของมนุษย์เงินเดือน และในบริบทของสังคมไทย ยุคหลังฟองสบู่แตกในปี 2540 ทำให้คนชั้นกลางที่ทำงานเป็นมนุษย์เงินเดือนในกรุงเทพฯ...
สืบเนื่องมาจากข้อถกเถียงเกี่ยวกับ พ.ร.บ. คู่ชีวิต และการเสนอ พ.ร.บ. ว่าด้วยสมรสเท่าเทียม ซึ่งฉันจะขอละเว้นไว้ไม่กล่าวถึง เพราะมีรายละเอียดอันไม่เกี่ยวกับสิ่งที่จะเขียนในบทความนี้ แต่บังเอิญว่ามีเพื่อนคนหนึ่งเอ่ยขึ้นมาทีเล่นทีจริงว่า ถ้ามีการเรียกร้องสิทธิการใช้ชีวิต ‘คู่’ ของคนเพศเดียวกันในฐานะคนโสด ก็อยากเรียกร้องสิทธิคนโสดด้วย เพราะรู้สึกว่าการเป็นคนโสดนั้นไม่มีโอกาสใช้สิทธิ์ เช่น สิทธิ์ลาคลอด หรือภาษีก็ไม่ได้รับการลดหย่อนอะไรเลย ในขณะที่คนมีลูกจะได้รับสิทธิ์ลดหย่อนการเลี้ยงดูบุตร เป็นต้น ...
ไม่ได้เป็นเรื่องที่น่าแปลกใจอะไรนัก ที่ยังมีคนจำนวนมากเข้าใจว่า ‘หญิงรักหญิง’ นั้นไม่เกี่ยวกับความเป็นเกย์ แต่หญิงรักหญิงเกิดจากการที่ผู้หญิงจำนวนหนึ่งอาจหลงผิดคิดว่าการมีแฟนเป็นผู้หญิงเป็นเรื่องเท่ เป็นเรื่องการเลียนแบบเพื่อน เช่น การมีแฟนเป็นผู้หญิงในโรงเรียนหญิงล้วน ที่เราจะพบว่าพอจบจากโรงเรียน เข้ามหาวิทยาลัย ไปทำงาน บรรดาหญิงที่เคยมีแฟนเป็นหญิงก็พากันมีแฟนเป็นผู้ชายเป็นทิวแถว หลายคนเป็นทอมหนักมากตอนอยู่มัธยม พอเข้ามหาวิทยาลัย กลายร่างเป็นสาวสวย มีแฟนผู้ชายอย่างฮอต ...
เชื่อว่าตอนนี้หลายคนยังต้องทำงานจากที่บ้าน หรือถ้าไม่ทำงานจากบ้านก็ยังคงงดกิจกรรมนอกบ้านไว้ก่อน ตัวฉันเองยังต้องออกไปทำงานอยู่บ้าง แต่กิจกรรมนอกบ้าน เช่น การไปฝึกโยคะที่สตูดิโอ การไปกินข้าวกับเพื่อน การไปนั่งร้านกาแฟ การสังสรรค์ การชวนเพื่อนมากินข้าวที่บ้าน เป็นอันว่างดไปโดยสิ้นเชิง หลังจากที่พวกเราทั้งหลายต้องทำงานจากที่บ้าน หรืองดกิจกรรมหลายอย่างที่เคยทำมานานนับเดือน หลายคนเริ่มบ่น ไม่คิดมาก่อนว่าการอยู่บ้านมันจะน่าเบื่อขนาดนี้ ทำไมเวลามันผ่านไปเชื่องช้าเหลือเกิน...