Life

ประสบการณ์สอนเราว่า การเดินทางที่มีประสิทธิภาพนั้นต้องมีการวางแผน แต่ก็เป็นประสบการณ์อีกเช่นกันที่ทำให้เห็นว่าการเดินทางที่น่าจดจำมักเกิดจากการนำแผนที่มีอยู่ในมือวางลงบ้าง เราเริ่มต้นเดินทางกับนิสัยไม่วางแผนใดๆ ไม่ฟันธงตัดสินใจอะไรล่วงหน้า คิดว่าจะไปสนุกอะไรหากรู้ล่วงหน้าไปหมดทุกสิ่ง มีกำหนดการไปหมดทุกอย่าง แต่การไปถึงแล้วหาที่พักไม่ได้ ไม่มีรถต่อระหว่างเมือง ต้องรอที่สถานีรถไฟยามวิกาล มือถือแบตฯ ใกล้จะหมดโดยที่ยังไม่รู้ว่าจุดต่อไปคือที่ไหน หรือราคาตั๋วหน้างานที่สูงลิบลิ่วห่างกันเป็นเท่าตัว หลายคนอาจมองว่านั่นคือการผจญภัย แต่การผจญภัยในบางครั้งก็หมายถึงความเสี่ยงต่อชีวิตและทรัพย์สิน และความไม่ค่อยปลอดภัยเท่าไหร่ที่เกิดขึ้นบ่อยๆ ครั้งผ่านๆ มาก็ค่อยๆ เปลี่ยนให้เรากลายเป็นมนุษย์ที่เริ่มวางแผนยามเดินทาง  ...

ตัดสินใจจองที่พักในโครเอเชียไปแค่ 2 วัน ด้วยคิดว่ามันจะเป็นเพียงทางผ่านของเราจากเมืองหลวงซาเกร็บ ไปสู่บูดาเปสต์ของฮังการี จุดหมายปลายทางที่ ‘เขาว่ากันว่า’ มีที่เที่ยวมากกว่า น่าสนใจกว่า ไปใช้เวลานานนานที่นู่นดีกว่า      ภาพแรกของโครเอเชียเมื่อรถบัสข้ามเมืองเข้ามาจอดในสถานีขนส่ง คืออาคารบ้านเรือนสีน้ำตาลหม่นๆ ตึกหลายหลังมีลักษณะร้างแม้จะอยู่กลางเมืองหลวงของประเทศ ฝนก็ดันมาตกในวันที่เราเพิ่งมาถึงแบบนี้ ยิ่งตอกย้ำเสียงในใจซึ่งดังขึ้นมาว่า ดีแล้วที่เราจองมาพักแค่ไม่กี่คืน “ดูแล้วไม่น่าจะมีอะไรให้เที่ยว” อยู่แป๊บเดียวแล้วไปต่อ…...