Space and Time

คำถามสุดคลาสสิกที่ว่า ‘เรามีชีวิตอยู่ไปเพื่ออะไร’ ถูกไขคำตอบทันทีที่ได้เห็นภาพเด็กน้อยนับสิบคนหัวเราะร่วนไปกับเรื่องราวในหนังสือ ณ ‘ห้องสมุดมีชีวิต’ หลังน้อย ที่ได้รับการออกแบบและก่อสร้างจากหยาดเหงื่อแรงกายของคณะนักศึกษา คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร ในโครงการค่ายยุวสถาปนิกอาสาพัฒนาชนบท ซึ่งได้รับงบประมาณแผ่นดินเพื่อนำมาสร้างประโยชน์ต่อสังคม เรามีชีวิตอยู่เพื่อสร้างสรรค์สิ่งดีๆ จากความรู้ความสามารถที่มี และแบ่งปันออกไปให้กับผู้อื่น โรงเรียนบ้านทุ่งนาตาปิ่นแห่งนี้ ตั้งอยู่บริเวณท้องถิ่นอันห่างไกล ณ ตำบลด่านช้าง อำเภอด่านช้าง จังหวัดสุพรรณบุรี...

เป็นเวลากว่าสามศตวรรษ นับตั้งแต่การจัดแสดงผลงานศิลปะที่สร้างสรรค์ขึ้นโดยศิลปินภายใต้การอุปถัมภ์ของขุนนาง พ่อค้าผู้ร่ำรวย ซึ่งเป็นเรื่องซึ่งจำกัดอยู่เฉพาะชนชั้นสูงเท่านั้น เริ่มเปลี่ยนผ่านมาสู่การเก็บสะสมผลงานและจัดแสดงคอลเล็กชันส่วนตัวของนักสะสมงานศิลปะในยุคร่วมสมัย ก่อนที่จะเดินทางมาถึงในวันนี้ วันที่คนทั่วไปเริ่มเข้าถึงและดูงานศิลปะได้อย่างง่ายดาย กล้าเข้าใกล้ พบเจอกับผลงานที่มีปฏิสัมพันธ์ด้วยได้ ทั้งยังสนุกกับการถ่ายรูปงานศิลปะลงในอินสตาแกรม เพราะรู้สึกว่างานอาร์ตนั้นไม่ได้เป็นเรื่องไกลตัวอีกต่อไป      ประวัติศาสตร์ศิลปะนับตั้งแต่ยุคโมเดิร์นนั้นเดินเคียงคู่ร่วมกับการออกแบบสถาปัตยกรรมมาเสมอ จากการที่ครั้งหนึ่งศิลปะเคยเป็นเพียงส่วนประกอบตกแต่งงานสถาปัตยกรรม สู่จุดเปลี่ยนในช่วงยุค 1960 ที่เกิดการออกแบบอาคารมาเพื่อรองรับการแสดงผลงานศิลปะโดยเฉพาะ นั่นคือการก่อสร้างแกลเลอรีและพิพิธภัณฑ์จำนวนมากในระดับทั่วโลก เพื่อรองรับการเปลี่ยนผ่านรูปแบบการจัดแสดงงานศิลปะจากในห้องสะสมส่วนตัวมาสู่พื้นที่ที่ทุกคนเข้าถึงได้ ...

เสียงใสๆ ของเจ้าของร้านทักทายเราทันทีที่เดินเข้าร้าน Joy Table คาเฟ่หลังเล็กสีขาวในแปลงปลูกผักไฮโดรโปนิกส์ที่ซ่อนตัวอยู่ในย่านลาดพร้าวของ ‘จอย’ – จุฑามาส ชัยเมือง ผู้ตั้งใจทำสถานที่แห่งนี้ให้มีกลิ่นอายของความเป็นญี่ปุ่นที่เรียบง่าย ให้บรรยากาศของความเป็นกันเองเหมือนมานั่งทานอาหารบ้านเพื่อน ด้วยเมนูอาหารธรรมดาๆ ไม่ปรุงแต่งมาก ทำให้ระหว่างที่นั่งอยู่ในร้านเรารู้สึกเห็นด้วยกับประโยคที่เคยมีคนพูดว่า ‘บทสนทนา และอาหารดีๆ ทำให้วันดีๆ เกิดขึ้นได้’    ...

อาหารจีนคืออาหารจานที่เราคุ้นเคยและบริโภคกันเป็นเรื่องปกติในชีวิตประจำวัน ทั้งยังผสมผสานกับอาหารไทยจนยากจะแยกแยะได้แล้วว่าเมนูไหนคือไทยแท้ เมนูไหนคือจีนแท้ อาหารจีนนับเป็นมรดกตกทอดที่นำเข้าโดยชาวจีนที่อพยพเข้ามาอยู่เมืองไทย จากการสำรวจพบหลักปรากฏว่า มีชาวจีนอพยพตั้งแต่สมัยสุโขทัยและสืบเนื่องยาวนานจวบจนสมัยรัตนโกสินทร์ คนจีนโดยส่วนใหญ่ในประเทศไทยเป็นชาวจีนแต้จิ๋วและชาวจีนฮกเกี้ยน ถัดมาคือชาวจีนไหหลำ กวางตุ้ง และจีนแคะ (หรือชาวฮากกา) เป็นลำดับสุดท้าย      ด้วยเหตุนี้เอง เมื่อพูดถึงอาหารจีนทีไรเราก็มักจะนึกถึงเมนูประเภท เป็ดพะโล้ เป็ดย่าง ออส่วน หูฉลาม...