ในโลกที่มีมนุษย์กว่า 7 พันล้านคน มีพืชและสัตว์รวมกว่า 8 ล้านกว่าสปีชีส์ที่ดำรงอยู่ในโลกร่วมกันกับเรา แต่มนุษย์กลับรู้จักคนอื่น สิ่งอื่น น้อยจนน่าใจหาย บางคนสรุปว่าเพราะมนุษย์หมกมุ่นอยู่แต่เรื่องของตัวเอง จนไม่มีสิ่งอื่น หรือเรื่องอื่นอีกแล้วนอกจากตัวเอง ...
การจะลงหลักปักฐานเชื่อในสิ่งนี้ คงต้องขึ้นอยู่กับว่า เราจะคว้าจังหวะ หรือ โมงยามที่ผ่านมานั้นได้หรือไม่ ถ้าโชคดี ชีวิตอาจพาเรากลับมาจุดนั้นอีกครั้ง แต่จากประสบการณ์แล้ว โชคที่ดี จังหวะที่ดี ชั่วครู่ชั่วยามที่ดี มักไม่เคยย้อนกลับมาอีกเลย
ความตายของสัตว์เลี้ยง คือบทเรียนบทสุดท้ายที่เราต้องเจอและผ่านไป แต่ท้ายที่สุดก็เป็นตัวเรานั่นเองที่ต้องรับมือด้วยวิธีของใครของมัน
เห็นหลายๆ คนนำ quote ‘สิ่งที่ควรทำก่อนอายุ 30’ มาพูดถึงโดยถ้วนหน้าแล้วก็ต้องยอมรับว่าเหนื่อยที่จะอ่าน แต่ก็ขำๆ ขื่นๆ ไปในขณะเดียวกัน… อดคิดไม่ได้ว่า การวางกรอบให้ชีวิตตัวเองแบบนี้ เผลอๆ ก็แทบไม่ต่างอะไรกับการวางกับดักให้ตัวเองตกลงไปในความคาดหวัง ไม่ว่าจะของตัวเองหรือของใคร มันก็มีอยู่จริงที่บางสิ่งบางอย่างควรทำในวัยและวันที่อายุยังน้อย เพราะถือเป็นช่วงที่ดีที่สุดที่จะทำ...
การนอนตกหมอนเป็นเรื่องธรรมดา แต่การนั่งตกหมอนน่าจะเป็นเรื่องใหม่ และขอแนะนำว่าถ้าไม่จำเป็น อย่าเป็นเลย เพราะความเจ็บปวดที่ตามมา มันไม่ธรรมดาจริงๆ ด้วยความที่ต้องทำงานผ่านหน้าจอโทรศัพท์เป็นหลัก ทั้งตรวจงาน ตอบแชท หาข้อมูล หรือแม้กระทั่งสั่งซื้อของ ก็ต้องยอมรับว่าวันๆ ตัวเองก็ต้องนั่งก้มหน้าก้มตาง่วนอยู่กับโทรศัพท์เป็นหลัก วันก่อน ก้มอย่างเดียวไม่พอ ยังนั่งผิดท่า...
จะว่าไป การมีโซเชียลมีเดีย หรือช่องทางในการสื่อสารของตัวเอง น่าจะถือเป็นอีกเรื่องที่เปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตระหว่างเรากับโลกไปโดยสิ้นเชิงเหมือนกัน เส้นแบ่งระหว่างเรื่องส่วนตัวกับเรื่องที่เราอยากให้คนอื่นรู้ กลายเป็นเส้นที่บางจนเบลอ และบ่อยครั้งเราก็อาจมองไม่เห็นเส้นดังกล่าวไปเสียเฉยๆ เมื่อเรามีช่องทางให้บอก ให้ระบาย ให้บ่น เราก็ใช้มันอย่างเต็มที่ ไม่บันยะบันยัง เชื้อเชิญให้คนแปลกหน้าทั่วโลกเข้ามาในโลกของเราได้อย่างง่ายดาย และดูเหมือนว่าทุกคนสามารถรู้จักตัวตนและชีวิตของเราแทบทุกซอกทุกมุม มากเท่าที่เราจะเปิดให้ดู และน่าประหลาดใจที่หลายๆ...
หลังจากสภาพชีวิตและสิ่งแวดล้อมทำให้การท่องเที่ยวเดินทางไกลหยุดชะงักมานานเป็นปีๆ ผู้เขียนเลยตั้งใจว่า ปีนี้และปีหน้า น่าจะต้องเดินทางมากขึ้นกว่าเดิม ทั้งเพื่อไปทำงานและพักผ่อนส่วนตัว เอาเข้าจริง เรื่องแบบนี้ควรเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต ไม่ใช่เรื่องที่ต้องมาตั้งอกตั้งใจอะไรขนาดนั้นด้วยซ้ำ แต่อย่างน้อยการเดินทางก็ต้องมีการวางแผน ตระเตรียมทั้งข้าวของและจิตใจ ถ้าไม่ตั้งใจทำ ก็คงดูไร้ทิศทางไปหน่อย...
มนุษย์คงไม่ได้ยิ่งใหญ่ขนาดที่จะเลือกนาทีสุดท้ายของตัวเองได้ เพราะแม้แต่ท้องฟ้าก็ไม่ได้สัญญาว่าจะสวยทุกวัน บางวันฝนตกหนักจนมองไม่เห็นแม้แต่แสงอาทิตย์เลยก็มี ไม่มีใครรู้จริงๆ ว่าแต่ละวันของแต่ละคนจะจบอย่างไร มีก็แค่ความหวังว่าขอให้มันจบให้สวยงามเท่าที่จะสวยได้ ตราบเท่าที่มีเวลาเหลืออยู่
ในช่วงไม่กี่สัปดาห์ที่ผ่านมา ข่าวที่ผู้เขียนผ่านตามากที่สุด เห็นจะหนีไม่พ้นข่าวของผู้ประสบภัยจากคดีการเงิน พูดง่ายๆ ว่ากลุ่มที่เสียเงินจากการเอาเงินไปลงทุนออนไลน์ ในรูปแบบต่างๆ ทั้งฝากคนอื่นไปลงทุนบ้าง หรือลงทุนตามๆ เขาบ้าง เพราะเห็นว่าได้ผลตอบแทนดีงาม รวยได้ในชั่วข้ามคืน กำเงินลงทุนไปแค่ 6 พันบาท ผ่านไปสามเดือน สามารถไปยืนถ่ายภาพกับรถซูเปอร์คาร์ได้แล้ว เรียกว่าจนถึงวันนี้… ความหวังที่ดูเหมือนไม่เคยจางหายไปจากสังคมเราง่ายๆ ก็คือการเป็นคนรวยในชั่วข้ามคืน...
แถวบ้านของผู้เขียน เป็นชุมชนเก่าแก่ ร้านรวงแถวนี้อยู่กันมาเกิน 20 ปีแทบทั้งนั้น บางร้านนี่ถึงกับแยกไม่ออกเอาเลยทีเดียวว่าตกลงร้านหรือคนแก่กว่ากัน ไม่ว่าจะร้านขายราดหน้า ร้านก๋วยเตี๋ยวเป็ด ลุงรถเข็นขายเต้าหู้-เผือกทอด ร้านคุณยายขายข้าวเกรียบปากหม้อ ไล่เรียงไปจนถึงร้านถ่ายรูป (ใช่แล้ว ยังมีร้านรับถ่ายรูปและถ่ายเอกสารอยู่แถวนั้นหนึ่งร้านถ้วน) หรือแม้กระทั่งร้านตัดผมสไตล์บาร์เบอร์ รุ่นเก่า ราคาค่าตัดอยู่ที่ 100 บาทถ้วนนี่ก็ยังมี ร้านเหล่านี้คือร้านที่คนในชุมชนอุดหนุนกันมายาวนาน อาจจะไม่ได้คึกคักแบบมีลูกค้ายืนต่อคิวรอแบบร้านดังๆ...
เราต้องบอกความฝันให้คนอื่นรู้มั้ย? ไม่น่าเชื่อว่าคำถามข้างต้นนี้จะเป็นประเด็นให้ถกกันในหมู่เพื่อนฝูงของผู้เขียนได้ โดยที่แต่ละฝ่ายก็มีเหตุผลมารองรับแบบเถียงกันสนุกไม่น้อย บางคนเชื่อว่า การประกาศความฝันเป็นเรื่องดี เพราะมันจะทำให้เรามีภาระผูกพันให้ทำตามสิ่งที่เราประกาศไว้ ถ้าเพื่อนฝูงรับรู้ความตั้งใจก็อาจช่วยให้เราทำตามความฝันได้ง่ายขึ้น เรียกว่าได้พลังบวกกันไปทุกฝ่าย ดีจะตาย ทำไมต้องไม่บอกให้ใครรู้ ถ้าเราฝันในเรื่องที่ดี? อีกฝ่ายบอกว่า...
ในโลกแห่งข่าวสารและการผลิตคอนเทนต์ (content) สิ่งที่ทำให้พวกเราสนุกที่สุด (ขออนุญาตใช้คำว่า ‘พวกเรา’ แทนคนที่ทำงานด้านนี้) ก็คือการสร้างสรรค์คอนเทนต์ดีๆ ในแบบที่เราเชื่อ และตอบโจทย์ audience หรือคนที่ติดตามเราอยู่ แต่ขณะเดียวกัน ในความสนุกก็มีความยากที่เราต้องเจอทุกเมื่อเชื่อวัน คำถามหรือโจทย์ที่เราต้องหาคำตอบ นับวันจะเป็นคำถามที่ตอบยาก ซับซ้อนมากขึ้นเรื่อยๆ จากที่เราคิดแค่ว่า จะทำคอนเทนต์อะไรดี ก็เริ่มต้องคิดว่า จะทำคอนเทนต์แบบไหนคนถึงจะชอบ...