สารภาพว่าผมมาชมภาพยนตร์เรื่องนี้โดยบังเอิญ ผมเดินเล่นเรื่อยเปื่อยจนมาถึงโรงภาพยนตร์ลิโด้ในยามบ่ายของวันหยุด ระหว่างยืนลังเลหน้าบันไดเพื่อตัดสินใจว่าจะชมภาพยนตร์ดีหรือไม่ กลิ่นป๊อปคอร์นหอมฟุ้งที่ขายบริเวณหน้าโรงก็จูงจมูกผมให้ก้าวขึ้นบันไดไปยังชั้นบนของอาคารเสียแล้ว ผมยืนเลื่อนสายตาไล่ดูรายชื่อและรอบเวลาของภาพยนตร์ที่กำลังฉาย God’s Own Country : รอบเวลา 14.00 น. ชื่อภาพยนตร์เรื่องนี้ปรากฏต่อหน้าผม เหลือบดูนาฬิกา อีก 5 นาทีจะถึงเวลาบ่ายสอง ผมตัดสินใจควักเงินในกระเป๋าตีตั๋วเข้าชมในทันที แต่ไม่ได้ซื้อป๊อปคอร์น… God’s...
Month: May 2018
บางทีก็อยากไปนั่งโง่ๆ อยู่ริมทะเลอีกครั้ง จำไม่ได้เลยว่าครั้งสุดท้ายนั้นมันนานแค่ไหนแล้ว อาจจะตั้งแต่ที่พวกเราเรียนจบกันมาเมื่อยี่สิบกว่าปีก่อน พอต่างคนต่างแยกย้ายกันไปทำงาน มีชีวิตของตัวเอง มีเพื่อนใหม่ สังคมใหม่ ความสนใจเปลี่ยนแปลงไปตามภาระหน้าที่ใหม่ๆ จากสมัยเรียนที่เคยไปไหนมาไหนด้วยกันเกือบทุกวัน แต่พอเวลาผ่านไป การนัดกินเหล้ากันทุกเย็นวันศุกร์กลายเป็นเรื่องยากขึ้นเรื่อยๆ ต่อมาเราก็ขยับขยายการนัดหมายออกไปเป็นทุกวันศุกร์สิ้นเดือน จนถึงล่าสุด พวกเราขยับขยายตำแหน่งหน้าที่การงานใหญ่โต แต่งงานมีครอบครัว มีลูก มีภาระหน้าที่อื่นๆ พร้อมกับการขยับขยายนัดหมายออกไปเป็นการพบเจอกันปีละครั้งในช่วงเทศกาลปีใหม่ ...
อารีย์คือส่วนผสมที่ลงตัวของความหลากหลายในการใช้ชีวิต เป็นทั้งถิ่นเก่าที่คงเสน่ห์ดั้งเดิมของความสงบซึ่งแวดล้อมไปด้วยร่มไม้คอยโอบล้อมผู้อยู่อาศัยเหมาะสมกับชื่อ ทุกพื้นที่ของย่านแทรกและแฝงไปด้วยกลิ่นอายการใช้ชีวิตเสมือนคงไว้ในกาลเวลา ในขณะเดียวกันความทันสมัยที่เข้ามาก็หาได้ลดทอนนิยามของอารีย์ให้จางหาย หากแต่ช่วยทำให้อารีย์กลายเป็นย่านที่โดดเด่นขึ้นจากการเป็นแหล่งรวมของวัฒนธรรมร่วมสมัย ตลอดเส้นทางและถนนของย่านอารีย์ ร้านค้า คาเฟ่ และสถานที่พักผ่อนหย่อนใจต่างเรียงรายสลับกับพื้นที่อยู่อาศัยจนกลายเป็นรูปแบบการใช้ชีวิตที่ตอบโจทย์ทุกความต้องการและสร้างความสะดวกสบายให้กับทุกคนได้อย่างครบถ้วน สิ่งเหล่านี้ที่เกิดขึ้นและดำเนินอยู่หล่อหลอมให้อารีย์เป็นย่านที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว ที่รอให้ทุกๆ คนมาค้นหาแรงบันดาลใจและไลฟ์สไตล์ใหม่ๆ กับย่านที่ไม่เคยหยุดนิ่งแม้เพียงชั่วครู่ อารีย์จึงเป็นพื้นที่แห่งความสร้างสรรค์ ถ้าเรากางแผนที่แล้ววงกลมล้อมรอบพื้นที่ จะพบว่าวงกลมนี้เป็นเหมือนสัญลักษณ์แทนวงปฏิสัมพันธ์ระหว่างตัวเรา อารีย์ และสิ่งแวดล้อมรอบด้าน ผ่านห้วงของกาลเวลา จนเกิดเป็นการผสมผสานอันนุ่มนวล...
“ใครจะว่าอย่างไร กูก็จะว่าอีกอย่าง” ชาติ กอบจิตติ ศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์ และนักเขียนสองรางวัลซีไรต์ เล่าความหลังเมื่อครั้งที่ยังเป็นฮิปปี้แบบในนิยาย พันธุ์หมาบ้า ราวกับมันเป็นภารกิจร่วมกันของคนหนุ่มสาวทุกยุคทุกสมัยที่จะต้องขบถ โดยไม่มีเหตุผลใดๆ ไม่มีสาเหตุอะไรทั้งนั้น เมื่อถนนแห่งชีวิตพาเราออกเดินมาจนถึงจุดหนึ่ง ในวัยวันซึ่งเราจะเริ่มตั้งคำถามกับความคิดความเชื่อของคนกลุ่มใหญ่ แสดงอาการดื้อดึงต่อต้าน แหวกว่ายทวนกระแส และผละหนีจากเส้นทางปกติ ตลอดเส้นทางประวัติศาสตร์ ชาวฮิปปี้ตั้งแต่ปีสองพันห้าร้อยกว่าๆ ร่วมกันออกเดินทางแสวงหาความหมายของชีวิตในแบบของพวกเขา...
“วันนั้น ที่เคยฝันกันว่าดี วันนี้ อาจยังผิดหวังก็ได้ แต่ขอให้เราฝันกันต่อไป วันไหนสักวันความฝันก็คงจะจริง” เพลง วันนั้น วันนี้ วันไหน เป็นเพลงประกอบภาพยนตร์เรื่อง ฉลุย ซึ่งเป็นภาพยนตร์ที่สร้างกำลังใจให้กับคนยุค 80-90s มาแล้ว และหนึ่งในนักแสดงของหนังเรื่องนี้คือ ‘เอ็ม’ – สุรศักดิ์ วงษ์ไทย...
สิ่งหนึ่งที่ทำให้นักท่องเที่ยวทั่วโลกซึ่งมาเยี่ยมเยือนประเทศญี่ปุ่นมักจะแปลกใจและชื่นชมกันเหลือเกินว่า ทำไมคนญี่ปุ่นถึงสามารถรักษาคุณภาพของสินค้าและการบริการได้อย่างดีโดยแทบไม่มีที่ติ ถนนหนทางก็สะอาดสะอ้าน สินค้าที่ออกวางจำหน่ายก็มีคุณภาพ ไม่มีการตีหัวเข้าบ้านหรือหลอกขายของ ซึ่งทั้งหมดนี้สามารถอธิบายได้ด้วยนิสัยเฉพาะบางอย่างที่พวกเขาเคารพในงาน และมุ่งมั่นที่จะทำสินค้าหรือบริการที่มีคุณภาพสูงอยู่เสมอ Kodawari อาจจะเป็นคำศัพท์ที่ยากต่อการแปลให้เข้าใจในภาษาอื่น เพราะคำนี้ใช้เรียกแนวคิดที่บ่มเพาะมาเป็นเวลานาน จนกลายเป็นรากฐานที่สำคัญของคนญี่ปุ่น เราอาจจะอธิบายคร่าวๆ ได้ว่า โคดาวาริคือระดับคุณภาพโดยส่วนตัวที่แต่ละคนทุ่มเทให้กับงานที่ตัวเองทำหรือกิจกรรมที่ตัวเองสนใจ เพื่อผลักดันตัวเองให้ไปสู่คำว่า มืออาชีพ การพัฒนาตัวเองเพื่อให้กลายเป็นคนมีคุณภาพ ไม่ท้อแท้ ห่อเหี่ยว เบื่อหน่าย...
กลางเมืองใหญ่ที่เต็มไปด้วยตึกสูง ที่คงเรียกได้ว่าเป็นป่าคอนกรีตยุคไทยแลนด์ 4.0 เสียงจอแจของผู้คนที่ส่วนใหญ่จะเป็นการก่นด่า ผสมเข้ากับกลิ่นควันรถที่หยุดนิ่งไม่ไหวติงบนท้องถนน เราจึงอยากชวนคุณหลบความวุ่นวายเหล่านี้แล้วเปิดโอกาสให้ตัวเองได้ไปยืนอยู่ในที่ที่เงียบสงบที่ ทับขวัญ รีสอร์ท แอนด์ สปา โดยจุดเริ่มต้นของสถานที่แห่งนี้มาจากแรงบันดาลใจของ ‘อ้อย’ – ศรวณีย์ ศิริจรรยากุล ที่อยากให้พวกเราได้ย้อนกลับไปซึมซับบรรยากาศในวันวานอีกครั้ง “เราเคยไปดูเรือนไทยที่นครไชยศรี และชอบมาก รู้สึกว่าอยากมีเรือนไทยแบบนี้เพื่อไว้พักผ่อนกับครอบครัว เราจึงเริ่มต้นค้นหา...
นักดนตรีเป็นอาชีพที่เราถือว่าอยู่อันดับต้นๆ ในการวางเดิมพันชีวิตของใครสักคนที่จะเลือกเส้นทางนี้ เหมือนกับตัวละครในหนังเรื่อง Inside Llewyn Davis ซึ่งมีทั้งคนที่ประสบความสำเร็จ แต่ก็มีคนที่พ่ายแพ้ให้กับโชคชะตา กลายเป็นนักดนตรีตกอับ ที่อาศัยนอนตามโซฟาบ้านคนอื่นไปวันๆ เราเปิดประเด็นนี้กับ ‘แม็กซ์’ – ณัฐวุฒิ เจนมานะ ในฐานะที่เขาเป็นนักดนตรีเหมือนกัน และวางเดิมพันของตัวเองในการทำงานเพลง ที่เรียกว่าเข้มข้นไม่แพ้กัน “ผมทำใจตั้งแต่แรกแล้วว่าถ้าออกจากงานประจำมาเล่นดนตรีจะต้องเจออะไร...
มนุษย์ยุคเบบี้บูเมอร์ ผู้คร่ำหวอดกับการเป็นมนุษย์เงินเดือน และใช้เวลากว่าครึ่งชีวิตในออฟฟิศแบบออฟฟิศจริงๆ ซึ่งมีโต๊ะทำงานเรียงกันเป็นแถว แต่ละคนมีคอกกั้นและใช้เวลามากกว่า 8 ชั่วโมงต่อวันอยู่ในนั้นอาจต้องเอามือทาบอก เมื่อได้รู้ว่าโลกแห่งการทำงานได้เปลี่ยนไปแล้ว! เพราะผลการวิจัยหลากหลายชิ้นชี้ตรงกันว่า การทำงานในยุคดิจิตอล ผลลัพธ์และประสิทธิภาพจะดีกว่ามาก หากได้ทำงานอยู่ที่พื้นที่ซึ่งถูกออกแบบให้อบอุ่น เหมือนนั่งทำงานกลุ่มกับเพื่อนที่บ้านใครสักคน ในสภาพแวดล้อมอันเป็นมิตร เหมาะแก่การใช้ชีวิตแบบ Work Life Balance เท่านั้นยังไม่พอ...
อาการไข้หวัดและน้ำเสียงที่ขึ้นจมูกของ ‘ซาร่า’ – นลิน โฮเลอร์ ทำให้เป็นกังวลว่าเธอจะมานั่งคุยกับเราไหวหรือเปล่า เพราะก่อนหน้านั้นกว่าเธอจะเสร็จจากงานพิธีกรและการอัดรายการ The Mask Singer Season 5 ก็ปาเข้าไปเกือบเช้า แต่เธอก็มาตามนัดพร้อมยิ้มให้เราอย่างอารมณ์ดี จนไม่น่าเชื่อว่าภายใต้ใบหน้าเปื้อนยิ้มและมุกแป้กๆ ที่เรียกเสียงหัวเราะให้กับผู้คนได้มากมายนั้น เบื้องหลังหัวใจกลับถูกความมืดมนเกาะกุม ความรู้สึกแย่ที่ถาโถมครั้งไม่มีงาน และจมดิ่งอยู่กับความอ่อนแอจนเกือบจะยอมแพ้ แต่ท้ายสุดเธอก็เจอหนทางที่ทำให้ชีวิตสว่างสดใส...
ธุรกิจจัดหาผักและผลไม้ให้กับร้านค้าและภัตตาคารชั้นนำทั่วประเทศ และโปรเจ็กต์ยักษ์ใหญ่ที่กำลังจะเปิดปลายปี ‘สุขสยาม’ เมืองสารพัดสุขที่รวบรวมมรดกทางวัฒนธรรมและวิถีชีวิตท้องถิ่นไทยจากทุกภูมิภาค บนพื้นที่ขนาดสิบไร่ ในโครงการไอคอนสยาม ทั้งหมดนี้อยู่ในความดูแลของ ‘โอ๊ต’ – ชยะพงส์ นะวิโรจน์ นักธุรกิจหนุ่มหน้าใหม่ไฟแรงผู้สร้าง ‘คอมมูนิตี้’ ให้เป็นแก่นแกนไอเดียของการบริหารธุรกิจ ความเป็นคอมมูนิตี้สร้างความงามและความแตกต่างหลากหลายที่ช่วยเกื้อหนุนกันให้เกิดสิ่งใหม่ที่มีคุณค่ายิ่งขึ้น ไอเดียนี้สามารถนำไปใช้ในด้านอื่นๆ ของชีวิตได้ด้วยหรือเปล่า? เราเริ่มต้นบทสนทนากับเขาด้วยคำถามนี้ ...
จากบทภาพยนตร์ โหมโรง ในปี พ.ศ. ๒๕๔๗ ถูกดัดแปลงและนำเสนอในรูปแบบละครเวทีครั้งแรกในปี พ.ศ. ๒๕๕๘ โดยมีบริษัทโต๊ะกลมโทรทัศน์เป็นผู้สร้างสรรค์ ผ่านมาเพียง ๓ ปี โหมโรง เดอะ มิวสิคัล กลับมาเปิดการแสดงบนเวทีอีกครั้ง อะไรที่ทำให้ โหมโรง กลายเป็นที่โจษจันจนต้องเปิดการแสดงเป็นครั้งที่สาม และคำตอบที่ชวนสงสัยนี้ก็ถูกคลายฉงนลงในค่ำคืนการแสดงรอบปฐมทัศน์ ไฟในโรงละครค่อยๆ หรี่ลงจนมืด...