Love Actually: รักเธอแต่เธอไม่รู้

ฉันอ่านข่าวนี้แล้วต้องอมยิ้ม แซนดรา บูลล็อก สารภาพในรายการ The Ellen DeGeneres Show ว่าเธอแอบชอบ คีอานู รีฟส์ ตั้งแต่ร่วมเล่นภาพยนตร์เรื่อง Speed พอถึงคราวคีอานูมาเยือนรายการทอล์กโชว์นี้บ้าง เอลเลน ผู้เป็นพิธีกรรายการ จึงทำหน้าที่เป็นทูตส่งสาร “เธอคงไม่รู้ว่าผมตกหลุมรักเธอเหมือนกัน” ฝ่ายชายเผยความในใจ

        ความลับของคู่ขวัญยุค 90s ถูกเก็บซ่อนไว้ถึง 25 ปี แฟนหนังของทั้งคู่ต่างบอกว่าน่าเสียดาย ถ้าบอกกันให้รู้ๆ ไปตั้งแต่วันนั้น วงการภาพยนตร์อาจมีคู่ขวัญที่กลายเป็นคู่รักนอกจอเพิ่มอีกคู่แล้วก็ได้

        สองนักแสดงปิ๊งกันจริงหรือไม่ หรือแอบรักในระดับรู้สึกที่มากน้อยแค่ไหน ไม่มีใครรู้ แต่ฉันกลับชอบแฮะ ที่ทั้งคู่ไม่ได้เปิดใจกันในวันนั้น หากเป็นหนัง ฉันก็ออกจะชอบพลอตรักซ่อนลึกอะไรประมาณนี้

 

        เมื่อรัก การสารภาพรักเป็นเรื่องควรทำหรือไม่

        อาจใช่สำหรับคนหนึ่ง และอาจไม่ใช่สำหรับอีกคน

        ฉันมองว่าการแอบรักมีค่าเป็นกลาง ไม่บวก ไม่ลบ เป็นได้ทั้งแรงหนุนหลังให้กล้าเอ่ยความใน แต่ก็หนักหน่วงได้ราวกับหินกดทับความรู้สึก

        แล้วเหตุผลอะไรบ้างหนอที่ทำให้ในโลกแห่งความรักมีทั้งผู้กล้าและผู้ขลาด มีทั้งคำสารภาพและมีทั้งความลับ 

        สิบคนต่างมีเหตุผลกันไปสิบอย่าง

        กับแซนดราเอง เธอบอกเอลเลนว่าคีอานูไม่น่าจะชอบผู้หญิงแบบเธอหรอก

 

        เอาเข้าจริง เมื่อตกหลุมรักใครสักคน เราจำเป็นต้องสารภาพเสมอไปอย่างนั้นหรือ เป็นไปได้ไหมหากเราเป็นสุขแล้วกับการได้รู้สึกอยู่ในใจและลำพังเราเท่านั้นที่รับรู้ ไม่ได้ปรารถนารักตอบ ไม่ต้องการสานสัมพันธ์ ไม่ได้อยากครอบครอง

        ‘รัก’ ที่ไม่ต้อง ‘รู้’ ในบางกรณีอาจสุขใจยิ่งกว่าได้พูดออกไป

        กรณีที่รู้แก่ใจว่าไม่มีหวัง กรณีที่ไม่พร้อมเสี่ยงเสียความสัมพันธ์ที่เป็นอยู่เดิมที กรณีที่เรามีคนของเราและเขาเป็นของคนอื่น หรือกรณีที่เรายังไม่พร้อมเปิดรับใครเข้ามาในชีวิต และยังไม่พร้อมเข้าไปดูแลความรักของใคร

        หรือไม่ก็ในกรณีง่ายๆ คือเราพอใจกับการแค่ได้แอบรักแล้วจริงๆ

        ความรักเป็นเรื่องหัวใจใครก็หัวใจมัน พอใจที่ตรงไหน เจ้าตัวเท่านั้นที่รู้

 

        ความรู้สึกรักเป็นเรื่องที่ไม่อาจหักห้าม แต่จะรู้สึกดื่มด่ำล้ำลึกแค่ไหนมันก็พลุ่งพล่านลุกไหวอยู่แค่ในใจเราเท่านั้น แต่เมื่อใดก็ตามที่เราเปิดปากบอกอีกฝ่าย เมื่อนั้น เราได้ดึงใครอีกคนเข้ามาเกี่ยวข้องอย่างเต็มตัว ผลที่ตามมาหลังจากนั้นจึงเป็นความรับผิดชอบของเราล้วนๆ

        การใจเย็นกับตนเอง คอยตะล่อมถามความรู้สึกของตนเอง ไม่ผลีผลามประกาศรักอาจเป็นผลดีในทางหนึ่ง หากได้รักตอบ เราพร้อมที่จะรับความรักนั้นแล้วใช่ไหม เราอยากมีใครคนนั้นอยู่ในชีวิตจริงๆ หรือเปล่า นี่คือความรักหรือแค่ปลาบปลื้ม ชื่นชม ลุ่มหลง ที่นับวันจะค่อยๆ สลายแล้วสูญไป

        แต่หากไม่ไหวแล้ว อกจะแตกเหลือเกินแล้ว แน่แท้แล้วว่านี่คือความรัก พร้อมรับแล้วกับทุกคำตอบ การสารภาพรักย่อมเป็นโอกาสอันงดงามที่เราควรได้ฉกฉวยไว้

 

        ในชีวิตของฉัน ฉันเคยเหยียบยืนทั้งสองฝั่ง เคยสารภาพรัก และเคยปล่อยให้เป็นความลับล่องลอยอยู่ในจักรวาล กับอย่างหลัง ความลับนั้นไม่เคยย้อนทำร้ายใจ ออกจะเป็นความสบายอกสบายใจเสียด้วยซ้ำที่ได้รู้สึกอยู่ลำพัง ผ่านช่วงเวลานั้นได้อย่างไม่ทุกข์ร้อน หวนนึกถึงอย่างไร้ความปวดร้าวใด

        กระทั่งถึงวันนี้ ความรู้สึกที่เคยอบอวลอยู่ในพื้นที่ที่มันเกิดได้ระเหิดหายไปหมดแล้ว เกิดขึ้นเงียบๆ และดับลงอย่างเงียบๆ ไม่รู้สึกเสียดายที่ไม่เคยบอกให้เขารับรู้ กลับรู้สึกเพียงพอแล้วที่ตอนนั้นได้รู้สึก มีเขาผ่านเข้ามาในชีวิต แล้วปล่อยให้เขาเดินผ่านไปจากชีวิต

        กับบางคน เราเป็นให้กันได้มากที่สุดแค่ในฐานะผู้ผ่านทาง

 

        แซนดราบอกว่าเธอและคีอานูไม่เคยออกเดตกันแม้สักครั้งเลย

        “แต่ที่เราเป็นเพื่อนกันมานานขนาดนี้ เพราะเราไม่ได้…”

        เธอพูดไม่จบประโยค แต่ทำหน้าทำตาที่สื่อได้เข้าใจตรงกันว่าเพราะเธอและเขาไม่ได้คบหากัน

 

        แม้วันนั้นไม่ได้รัก แต่ความสัมพันธ์ที่งดงามไม่แพ้กันยังดำเนินมาถึงทุกวันนี้