love actually

ทำไมเราถึงสัมผัสหัวใจของคนคนหนึ่งได้อย่างลึกซึ้ง แม้ว่าไม่เคยได้พบกัน

ความสัมพันธ์ระหว่างฉันกับหลิวนับว่าลึกซึ้ง แม้ว่าเราไม่เคยพบกัน

        ‘หลิวอวี่ซิน’ เป็นเด็กฝึกที่เข้าร่วมใน Youth With You Season 2 รายการวาไรตี้สัญชาติจีนที่ดูได้จากแอพพลิเคชัน รายการมีซับไตเติลภาษาอังกฤษ และมีซับไตเติลภาษาไทยด้วย ซึ่งทำฉันดูรายการสนุกขึ้น

        อย่างย่อๆ Youth With You คือรายการที่คัดเด็กฝึกจำนวนร้อยกว่าคนให้เหลือ 9 คน เพื่อเดบิวต์เป็นวงเกิร์ลกรุ๊ป

        ลิซ่าคือหนึ่งในเมนเทอร์ ซึ่งเป็นเหตุผลที่ทำให้ฉันลองเข้าไปดู ฉันคิดจะดูเล่นๆ ไม่ได้คาดหวังอะไร แต่ฉันพบว่าเด็กฝึกของจีนเก่งมาก ส่วนใหญ่ฝึกมาหลายปีเพื่อรอโอกาสเดบิวต์

        ไม่ควรมีอะไรให้ฉันติดใจ นอกจากลิซ่า แต่เมื่อดูไปเพลินๆ ฉันเจอเด็กฝึกที่เก่งเหลือเกิน โดดเด่นเหลือเกิน เธอชื่อหลิวอวี่ซิน

        จำชื่อเธอไว้ แล้วฉันก็เข้าไปดู EP ต่อไป ดูอย่างไม่คิดจะเชียร์ใครเป็นเรื่องเป็นราว

        ธรรมชาติของรายการวาไรตี้มักทำให้เราเข้าใกล้เด็กฝึกทีละนิดละหน่อย แล้วฉันก็ถูกตกโดยหลิวอวี่ซิน

อย่างช้าๆ ฉันกลายเป็น ‘แม่ไทย’ ของหลิวโดยสมบูรณ์

        เราจะมองเป็นความคลั่งไคล้ไร้สาระก็ได้ แต่มันไม่ใช่ทุกครั้ง ทุกรายการ กับทุกคน ที่ฉันจะรู้สึกเชื่อมโยงถึงขั้นเป็นติ่ง

        ฉันถือเป็นความสัมพันธ์ชนิดหนึ่ง ฉันรู้จักเธอในนามหลิวอวี่ซิน และเธอก็รู้จักฉันในภาพรวมของแฟนคลับ กลุ่มคนที่เธอเรียกว่า UM

        ฉันแน่ใจว่าหลิวมีภาพ UM อยู่ในใจ เป็นภาพแทนแฟนคลับทุกคนของเธอ

        ความสัมพันธ์ระหว่างคนไม่รู้จักมีอยู่จริง คล้ายความสัมพันธ์ใน FB

        เราไม่ได้รู้จักทั้งหมดของเขา และเราไม่ต้องการรู้จักมากไปกว่าที่เห็น เราไม่อยากเจอเขาตัวเป็นๆ แต่เขาป้วนเปี้ยนอยู่ในชีวิตอย่างมีนัยสำคัญ—อย่างน้อยก็ช่วงเวลาหนึ่ง

        ฉันค่อนข้างแน่ใจว่าจะเป็นเวลาสั้นๆ แต่เพราะมันทรงอิทธิพล ฉันจึงอยากทบทวนว่าได้เรียนรู้อะไรจากมันบ้าง

        จากเด็กสาวร้อยกว่าคน ทำไมฉันเลือกเธอ นี่คือคำถามสำคัญ

        ใช่! เธอมีความสามารถ แต่อีกหลายคนก็มีความสามารถในระดับใกล้เคียงกัน

        เธอมีเอกลักษณ์ และมีเสน่ห์ แต่คนอื่นก็มี

        เราชอบใครสักคนเพราะเขามีบางอย่างเชื่อมโยงกับเรา และบางอย่างที่ว่านั้นมันวิ่งพล่านอยู่ในเลือดเนื้อของเรา

        บางคนอยู่หมู่บ้านเดียวกัน แต่คุยไม่สนุกเลย เพราะให้คุณค่าความหมายในสิ่งที่ต่างกัน อยู่ใกล้แค่ไหนก็เหมือนไกล

        หลิวเดินทางออกจากบ้านตั้งแต่อายุ 11 เพื่อเรียนเต้น เรียนร้องเพลง เรียนดนตรี เธอร่วมรายการวาไรตี้มาหลายรายการ ขัดเกลาตัวเองทุกด้าน รวมทั้งรูปลักษณ์ของเธอ

        เธอไม่เคยออกนอกเส้นทาง เธอมองหาโอกาสเสมอ แต่ทุกครั้งดูเหมือนเธอขาดไปอีกนิดหนึ่ง—สำหรับความสำเร็จ

        ตลอดสิบกว่าปีที่ฉันเขียน เป็นเส้นทางของความพยายาม การฝึกฝน ความอดทน แต่ฉันยังห่างเส้นชัย ฉันยังขาดไปอีกนิด

        อีกนิดซึ่งฉันไม่รู้ว่าคืออะไร

        ฉันได้รับโอกาส ฉันมีความสามารถ แต่ฉันรู้สึกเสมอว่ามันยังไม่พอ ยังขาดอีกนิดจึงจะแตะจุดที่ฉันต้องการ

        เหมือนเดินมาไกลมาก แต่ไม่ถึงเสียที ทำมาไม่น้อย แต่ไม่สำเร็จเสียที สารภาพว่าบางครั้งฉันก็ท้อ ทั้งๆ ที่ท้อ ฉันยังเดินต่อไป

        คนใหม่น่าตื่นเต้น คนประสบความสำเร็จจะมีที่ทางอย่างชัดเจน แล้วคนหน้าเก่าที่กำลังไต่ระดับอย่างเราล่ะ จะเหลือแรงและเวลาอีกเท่าไร

        เราจะไปถึงจุดหมายได้หรือไม่

        ฉันเชื่อมโยงกับหลิว สิ่งที่เธอแบกรับมา ทั้งยังแบกมันอยู่นั้น เป็นสิ่งเดียวกับฉัน

        เมื่อจบรายการ เธอได้เป็นเซ็นเตอร์ของวง คะแนนโหวตชนะอย่างท่วมท้น ทำให้ฉันกลับมาเชื่ออีกครั้งว่าโลกมีที่ว่างมากพอ

        ถ้าตั้งใจจริงย่อมได้รับลูกกวาดเป็นรางวัล

        ฉันจะรอลูกกวาดของฉัน

        ระหว่างนี้ ฉันชื่นชมความสำเร็จของหลิว

        ในวันที่สู้ๆ จากเพื่อนฝูงไม่ช่วยอะไร ยามที่ความรู้สึกเห็นอกเห็นใจยิ่งทำให้ฉันกระโจนลงไปในหลุม เธอต่างหากที่ช่วยฉันไว้ ความมุ่งมั่นของเธอ การยืนหยัดของเธอ ลูกกวาดในมือเธอระยิบระยับจับตาในนามของความหวัง

        นั่นทำให้ฉันปีนขึ้นมายืนตรงปากหลุมอีกครั้ง