เสื้อผ้าสีสันสดใสเน้นการปักมือซึ่งเป็นชุดประจำชนเผ่าม้งที่ แก้วตา ทรงสุดใจ บาริสตาชาวม้ง จากร้านกาแฟเดอม้ง สวมใส่อยู่เป็นประจำเพื่อบอกถึงอัตลักษณ์ของตัวเอง และลีลาการดริปกาแฟอันอ่อนช้อย ที่ค่อยๆ รินน้ำร้อนใส่ลงไปในถุงกรองที่มีเมล็ดกาแฟบดอยู่ข้างใน ช่างเข้ากันดีเหลือเกินกับสิ่งที่เธอบอกเรา ว่าการมาเป็นบาริสตาที่ตัวเมืองน่านของเธอนั้นก็เหมือนความสุขที่ถูกเติมเข้ามาทีละเล็กละน้อยให้ทุกๆ วันของชีวิตเหมือนกับกาแฟดริปแก้วนี้

“

น่านเต็มไปด้วยความเงียบจนทำให้เราสงบมากขึ้น ได้ใช้ชีวิตที่ช้าลง แต่ไม่เฉื่อยชา เหมือนการชงกาแฟ ช้าแต่ลงตัว

”

HOME SWEET HOME

แก้วเป็นชาวม้งโดยกำเนิด เติบโตบนดอยในอำเภอขุนยวม จังหวัดแม่ฮ่องสอน เธอเรียนหนังสือและทำงานในตัวเมืองเชียงราย ส่วนจังหวัดน่านไม่เคยอยู่ในความคิด ตอนนั้นเธอคิดแค่เพียงว่า จะทำอย่างไรให้คนที่ราบยอมรับในศักยภาพของของชาวม้ง จนกระทั่งเธอได้รู้จักกาแฟเดอม้ง และเมืองน่านเมื่อหลายเดือนก่อน

“เราไม่เคยปกปิดในชาติพันธุ์ของตัวเอง เพราะพ่อแม่คอยบอกเราเสมอว่า ต้องภูมิใจในความเป็นตัวเอง ไม่หลงลืมรากเหง้าและแหล่งกำเนิดของตน ต้องมีการศึกษาที่ดีเพื่อจะได้มีงานที่มั่นคง พร้อมกับทำให้คนอื่นๆ ยอมรับเราในฐานะคนม้ง รวมทั้งการใส่ชุดประจำเผ่าด้วย ซึี่งก็เป็นหนึ่งความภูมิใจที่มาพร้อมกับความงดงาม ชุดที่เราใส่ประจำปีเป็นชุดที่แม่เป็นคนปักให้ การปักลายม้งจะเป็นการสืบทอดวัฒนธรรมจากแม่สู่ลูกไปเรื่อยๆ และวันนี้ชุดประจำเผ่าของเรามีคุณค่ามากขึ้นเมื่อเรามาเป็นบาริสตา เราชวมชุดและดริปกาแฟให้ผู้คนได้ชมและชิมไปพร้อมๆ กัน”

COFFEE

หลังจากที่เธอได้รู้จักกาแฟเดอม้ง กลุ่มคนที่รวมตัวกันเพื่อสร้างความเข้มแข็งด้านกาแฟให้กับชาวม้งบนดอยของน่าน โดยเฉพาะพื้นที่หมู่บ้านมณีพฤกษ์ อำเภอทุ่งช้าง แก้วเข้ามารับตำแหน่งในฐานะบาริสตา เธอค่อยๆ เรียนรู้ทุกกระบวนการของชงกาแฟ

“กาแฟเดอม้งคือกาแฟของคนม้ง นั่นทำให้เรารู้สึกว่าทุกคนเปิดโอกาสให้ชาวม้ง อย่างตอนที่ขึ้นไปเรียนรู้เรื่องกาแฟบนดอย เราเจอผู้คนที่จริงจังและกลุ่มชาวม้ง เห็นได้ชัดว่าชาวม้งจำนวนไม่น้อยเลยที่มีความตั้งใจในอาชีพปลูกกาแฟ และพยายามผลักดันให้กาแฟน่านเป็นกาแฟที่ดีในระดับสากล” เธอเล่าอย่างภูมิใจ

BARISTA

กาแฟเกอิชาที่แก้วตาดริปให้ชิมส่งกลิ่นหอมอบอวล เธอบอกให้เรารีบชิมฝีมือการดริปและรสชาติกาแฟที่แพงเป็นอันดับต้นๆ ของโลก ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจังว่า

“เราตั้งใจกับอาชีพนี้มาก ทำด้วยใจ และอยากให้ออกมาดีที่สุด เราอยากเป็นบาริสตาม้งไปเรื่อยๆ จนแก่ อยากเห็นตัวเองตอนอายุมากๆ แล้วยังยืนรินน้ำร้อนผ่านเมล็ดกาแฟอยู่ตรงนี้ ให้ความช้าแต่ไม่เฉื่อยทำหน้าที่ของมันไปเรื่อยๆ ไม่ต่างจากความเนิบช้าของเมืองน่านที่ทำให้เราสบายกายและสบายใจ แม้จะมาอยู่ได้เพียงไม่นาน แต่เราก็เลือกที่นี่ และเลือกเส้นทางนี้แล้ว”

MY VIEW ON NAN

น่านเป็นจังหวัดที่น่ารัก ทุกคนเป็นกันเอง บรรยากาศโดยรวมเรียบง่าย ผู้คนทำกับข้าวกินเอง หลายคนยังปั่นจักรยานแม่บ้าน แถมยังมีข้าวเหนียวห่อใบตองให้กิน แต่เหนือสิ่งอื่นใด แก้วบอกว่าที่นี่คล้ายกับบ้านของเธอ นั่นทำให้เธอรู้สึกราวกับว่าเธอไม่ได้อยู่ต่างถิ่นเสียทีเดียว

“น่านเต็มไปด้วยความเงียบจนทำให้เราสงบมากขึ้น ได้ใช้ชีวิตที่ช้าลง แต่ไม่เฉื่อยชา เหมือนการชงกาแฟ ช้าแต่ลงตัว หันไปทางไหนก็รู้สึกดี จนเราอยากจะชวนให้พ่อแม่และน้องๆ มาอยู่ด้วยกัน ค่อยๆ เติบโตไปแบบทีละก้าวพร้อมกับเมืองที่น่ารักแห่งนี้”

ภาพ : รัชต์ภาคย์ แสงมีสินสกุล