เชื่อว่าเราคงคุ้นเคยกับเรื่องเล่าว่าด้วยความเสียสละของมหาบุรุษมหาสตรีที่อุทิศชีวิตของตนเพื่อผู้อื่น เรื่องเล่าเหล่านี้จะเดินไปบนเส้นเรื่องที่ว่า มีคนที่ประเสริฐมากอยู่คนหนึ่ง และเขาหรือเธอก็มีชีวิตที่ดีมากอยู่แล้ว ไม่มีความเดือดร้อนหรือได้รับผลกระทบจากปัจจัยใดๆ ที่ส่งผลต่อคนอื่น เช่น อาจเป็นลูกเศรษฐีที่บ้านร่ำรวย อาจมาจากตระกูลอีลิตอภิสิทธิ์ชน อาจเป็นคนมีการศึกษาสูงเด่น ทำให้มีทางเลือกในชีวิตมากเสียจนไม่มีความจำเป็นต้องทำให้ชีวิตตัวเองลำบาก แต่คนเหล่านี้ไม่อาจทนเห็นชะตากรรมของคนที่เดือดร้อนทุกข์ยากได้ จึงเสียสละความสุขสบายที่พึงมีไปทำงานที่ยาก ที่ลำบาก ที่ทุรกันดาร ไปอยู่ในที่อันตราย...
สนทนากับ คำ ผกา ว่าด้วยประเด็น ‘ชีวิตที่ดี’ ที่จะชี้ให้เห็นว่าใครๆ ก็อยากมีความสุขกับเรื่องง่ายๆ แต่ชีวิตไม่ได้ง่ายอย่างที่คิด โดยเฉพาะชีวิตในสังคมไทย
หลังจากเขาปิดห้างสรรพสินค้า ปิดฟิตเนส ปิดสตูดิโอโยคะ ก็ทำให้ฉันต้องบังคับตัวเองให้ตื่นมาฝึกโยคะด้วยตัวเองทุกวัน และพบว่า ข้อดีข้อหนึ่ง (และอาจจะเป็นข้อเดียว) ของการฝึกโยคะที่บ้านคือ ทำให้มีเวลาเหลืออยู่กับตัวเองมากขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อ จากแต่เดิม หมดเวลาทั้งเช้าไปกับโยคะ ทั้งๆ ที่ผึกโยคะแค่ 75 นาที แต่ที่หมดทั้งเช้า เพราะต้องเตรียมเสื้อผ้า เดินทาง ไปรอเวลา เผื่อเวลา...
จะให้ฉันเล่าเรื่องวันสงกรานต์เหรอ? โอ๊ย มีเป็นร้อยๆ เรื่องที่จะเล่า บ้านของฉันที่เชียงใหม่ โดยเฉพาะในสมัยที่ตากับยายยังมีชีวิตอยู่นั้น สงกรานต์ถือเป็น big deal จริงๆ สงกรานต์คืออะไร? สงกรานต์ถือการเถลิงศกใหม่ คือการขึ้นปีใหม่ สิ่งแรกที่เราจะต้องมีคือปฏิทินสงกรานต์ที่เป็นกระดาษโรเนียวขนาด A5 จะเริ่มพิมพ์ออกมาขายตั้งแต่กลางเดือนมีนาคม การขายนั้นก็จะมีคนเดินถือออกมาเป็นปึกๆ ขายตามตลาด ท่ารถ...
หลังจากที่เข้ามารับบทบาท ‘คุณป้า’ ที่ต้องดูแลหลานชายวัยรุ่นแบบค่อนข้างเต็มตัว และไม่ใช่วัยรุ่นธรรมดา แต่เป็นวัยรุ่นที่อยู่ในกลุ่ม special need จากภาวะสมาธิสั้น ทำให้ฉันต้องเข้าไปอ่านเพจที่เกี่ยวกับเด็กสมาธิสั้น เพจว่าด้วยจิตวิทยาการเลี้ยงดูเด็ก ไปจนถึงการเข้าร่วมกลุ่มในเฟซบุ๊กที่เกี่ยวกับการเลี้ยงเด็ก คู่มือการเป็นพ่อและแม่ที่ควรจะเป็น เรียกว่าได้เข้าไปในโลกที่ไม่เคยเข้ามาก่อน ในฐานะที่นิยามตัวเองว่าเป็นหญิงโสด นับตั้งแต่อายุ 40...
เชื่อว่าตอนนี้หลายคนยังต้องทำงานจากที่บ้าน หรือถ้าไม่ทำงานจากบ้านก็ยังคงงดกิจกรรมนอกบ้านไว้ก่อน ตัวฉันเองยังต้องออกไปทำงานอยู่บ้าง แต่กิจกรรมนอกบ้าน เช่น การไปฝึกโยคะที่สตูดิโอ การไปกินข้าวกับเพื่อน การไปนั่งร้านกาแฟ การสังสรรค์ การชวนเพื่อนมากินข้าวที่บ้าน เป็นอันว่างดไปโดยสิ้นเชิง หลังจากที่พวกเราทั้งหลายต้องทำงานจากที่บ้าน หรืองดกิจกรรมหลายอย่างที่เคยทำมานานนับเดือน หลายคนเริ่มบ่น ไม่คิดมาก่อนว่าการอยู่บ้านมันจะน่าเบื่อขนาดนี้ ทำไมเวลามันผ่านไปเชื่องช้าเหลือเกิน...