1. หนุ่มสาวราวสิบคนนั่งล้อมวงสนทนากัน ในนั้นมีผมผสมโรงด้วย หากตัดผมออก อายุเฉลี่ยในวงสนทนาน่าจะประมาณ 22 ปี ผมเอ่ยถามด้วยความใคร่รู้ว่า “เวลาเจ็บปวด สับสน หรือผิดหวังกับชีวิตรุนแรง พวกเราหันหน้าไปหาใคร” ทุกคนตอบตรงกันด้วยคำตอบที่ผมแปลกใจว่า “โซเชียลมีเดีย” คำอธิบายคือ ลองโพสต์ความรู้สึกลงไปแล้วจะมีคนเข้ามาให้กำลังใจผ่านช่องทางต่างๆ...
เวลาบ่ายสองสิบห้าที่ศูนย์การค้าสามย่านมิตรทาวน์ในวันธรรมดาคนไม่พลุกพล่านมากนัก แม้จะไม่ได้มีโอกาสมาเยือนบ่อยครั้ง แต่บรรยากาศของโครงการมิกซ์ยูสแห่งนี้ก็ทำให้ผมพอเข้าใจได้ว่า ทำไมที่นี่ถึงเป็นหมุดหมายของเหล่าผู้คนที่นัดกันมาแฮงเอาต์กันในย่านนี้ 1 ผมยืนอยู่หน้าสตาร์บัคส์ ร้านกาแฟสัญชาติอเมริกัน ที่ภายในร้านของสาขานี้มีพื้นที่กว้างขวาง แบ่งเป็นสองชั้น และเก้าอี้ส่วนใหญ่ถูกจับจองไปด้วยผู้คน โดยเฉพาะหนุ่มสาว ทั้งที่มานั่งอ่านหนังสือ พิมพ์งานบนโน้ตบุ๊กขนาดกะทัดรัดพร้อมใบหน้าคร่ำเคร่ง บ้างก็หันหน้าเปิดสนทนาเข้าหากัน พลันสอดส่ายสายตามองหาชายคนหนึ่ง ...
“ความรักและความรู้ที่มีให้ในวันนั้น วันที่มันเป็นเรื่องสำคัญแต่ไม่ด่วน ทำให้ผมมีวันนี้” ประโยคที่ รวิศ หาญอุตสาหะ ผู้บริหารแบรนด์เครื่องสำอางเก่าแก่อย่างศรีจันทร์ เจ้าของเพจ Mission to The Moon ที่มีผู้ติดตามสองแสนกว่าคน ทำพอดแคสต์ 4 รายการ...