ในช่วงวันแห่งความรัก ฉันได้พูดถึง ‘พหุรัก’ หรือ Polyamory ในพอดแคสต์รายการ ‘With Love With คำ ผกา’ ถามว่า Polyamory คืออะไร ไม่เหมือน Polygamy อย่างไร? ...
ในหน้าเฟซบุ๊กมีคนแชร์ข้อเขียนหนึ่งมาและฉันก็กวาดสายตาอ่านผ่านๆ ข้อเขียนนั้นว่าด้วย ‘มีแต่คนพารานอยด์เท่านั้นที่จะรอด’ รายละเอียดว่าด้วยการระแวดระวังมิให้ตัวเองต้องติดเชื้อ COVID-19 เรื่องใหญ่ใจความคืออย่าประมาท อย่าดูเบา อย่าคิดว่าเป็นเรื่องเล็กๆ อย่าคิดว่ามันไกลตัว อย่าคิดว่าเราแข็งแรง เราไม่ติดหรอก การพารานอยด์ไว้ก่อนมีตั้งแต่เรื่องใส่หน้ากาก, การล้างมือ, การหลีกเลี่ยงการหยิบจับสิ่งต่างๆ ที่เสี่ยงจะมีเชื้อไวรัส เช่น...
ฟรีแลนซ์ ห้ามป่วย ห้ามตาย ความเดิมจากตอนที่แล้ว ฉันคิดว่า วัฒนธรรมว่าด้วยความ ‘หว่อง’ ใน pop culture มีส่วนสร้างมายาคติว่าด้วยความไร้สุข หรือชีวิตอันไร้ความหมายของมนุษย์เงินเดือน และในบริบทของสังคมไทย ยุคหลังฟองสบู่แตกในปี 2540 ทำให้คนชั้นกลางที่ทำงานเป็นมนุษย์เงินเดือนในกรุงเทพฯ...
หลังจากเขาปิดห้างสรรพสินค้า ปิดฟิตเนส ปิดสตูดิโอโยคะ ก็ทำให้ฉันต้องบังคับตัวเองให้ตื่นมาฝึกโยคะด้วยตัวเองทุกวัน และพบว่า ข้อดีข้อหนึ่ง (และอาจจะเป็นข้อเดียว) ของการฝึกโยคะที่บ้านคือ ทำให้มีเวลาเหลืออยู่กับตัวเองมากขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อ จากแต่เดิม หมดเวลาทั้งเช้าไปกับโยคะ ทั้งๆ ที่ผึกโยคะแค่ 75 นาที แต่ที่หมดทั้งเช้า เพราะต้องเตรียมเสื้อผ้า เดินทาง ไปรอเวลา เผื่อเวลา...
สืบเนื่องมาจากข้อถกเถียงเกี่ยวกับ พ.ร.บ. คู่ชีวิต และการเสนอ พ.ร.บ. ว่าด้วยสมรสเท่าเทียม ซึ่งฉันจะขอละเว้นไว้ไม่กล่าวถึง เพราะมีรายละเอียดอันไม่เกี่ยวกับสิ่งที่จะเขียนในบทความนี้ แต่บังเอิญว่ามีเพื่อนคนหนึ่งเอ่ยขึ้นมาทีเล่นทีจริงว่า ถ้ามีการเรียกร้องสิทธิการใช้ชีวิต ‘คู่’ ของคนเพศเดียวกันในฐานะคนโสด ก็อยากเรียกร้องสิทธิคนโสดด้วย เพราะรู้สึกว่าการเป็นคนโสดนั้นไม่มีโอกาสใช้สิทธิ์ เช่น สิทธิ์ลาคลอด หรือภาษีก็ไม่ได้รับการลดหย่อนอะไรเลย ในขณะที่คนมีลูกจะได้รับสิทธิ์ลดหย่อนการเลี้ยงดูบุตร เป็นต้น ...
หลังจากที่เข้ามารับบทบาท ‘คุณป้า’ ที่ต้องดูแลหลานชายวัยรุ่นแบบค่อนข้างเต็มตัว และไม่ใช่วัยรุ่นธรรมดา แต่เป็นวัยรุ่นที่อยู่ในกลุ่ม special need จากภาวะสมาธิสั้น ทำให้ฉันต้องเข้าไปอ่านเพจที่เกี่ยวกับเด็กสมาธิสั้น เพจว่าด้วยจิตวิทยาการเลี้ยงดูเด็ก ไปจนถึงการเข้าร่วมกลุ่มในเฟซบุ๊กที่เกี่ยวกับการเลี้ยงเด็ก คู่มือการเป็นพ่อและแม่ที่ควรจะเป็น เรียกว่าได้เข้าไปในโลกที่ไม่เคยเข้ามาก่อน ในฐานะที่นิยามตัวเองว่าเป็นหญิงโสด นับตั้งแต่อายุ 40...
ตั้งแต่เด็กๆที่บ้านของฉันสอนมาโดยตลอดว่า ‘ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าเงิน’ คำสอนของยายที่จำมาจนถึงทุกวันนี้คือ ‘สตางค์ตกใส่หวี หวีก็อ้า ตกใส่หญ้า หญ้าก็ตาย’ ซึ่งฟังแล้วก็เห็นภาพชัดเจนมากว่า อานุภาพของเงินรุนแรงแค่ไหน ส่วนแม่ก็สอนอยู่เป็นนิจศีลว่า ให้ตั้งใจเรียน เรียนสูงๆ เพื่อจะได้งานทำดีๆ และงานดีๆ นั้นก็จะนำมาซึ่งเงินดีๆ สิ่งที่ตามมาหลังจากมีเงินดีๆ ก็คือชีวิตดีๆ ในความหมายของแม่คือ ถ้ามีเงิน อยากไปไหนก็ได้ไป...
ไม่ได้เป็นเรื่องที่น่าแปลกใจอะไรนัก ที่ยังมีคนจำนวนมากเข้าใจว่า ‘หญิงรักหญิง’ นั้นไม่เกี่ยวกับความเป็นเกย์ แต่หญิงรักหญิงเกิดจากการที่ผู้หญิงจำนวนหนึ่งอาจหลงผิดคิดว่าการมีแฟนเป็นผู้หญิงเป็นเรื่องเท่ เป็นเรื่องการเลียนแบบเพื่อน เช่น การมีแฟนเป็นผู้หญิงในโรงเรียนหญิงล้วน ที่เราจะพบว่าพอจบจากโรงเรียน เข้ามหาวิทยาลัย ไปทำงาน บรรดาหญิงที่เคยมีแฟนเป็นหญิงก็พากันมีแฟนเป็นผู้ชายเป็นทิวแถว หลายคนเป็นทอมหนักมากตอนอยู่มัธยม พอเข้ามหาวิทยาลัย กลายร่างเป็นสาวสวย มีแฟนผู้ชายอย่างฮอต ...
ครอบครัวมีสองแบบ คือ ครอบครัวที่เราไม่ได้เลือก กับครอบครัวที่เราเลือก ครอบครัวที่เราไม่ได้เลือกคือ พ่อ แม่ พี่ น้อง ร่วมสายเลือด ญาติร่วมสายเลือด เหล่านี้เป็นสิ่งที่เราไม่ได้เลือก พ่อแม่เลือกลูกไม่ได้ ลูกก็เลือกพ่อแม่ไม่ได้ คลอดออกมาเห็นหน้าแม่ แล้วบอกว่า...
ติดค้างกันเรื่องการกักตุนอาหารว่าเราควรมีของอุปโภคบริโภคตุนไว้แค่ไหนในบ้าน เพราะในช่วงที่ไม่มีนโยบายอะไรชัดเจนจากรัฐบาลไทยว่าจะปิดเมืองไหม จะล็อกดาวน์ ไหม Social Distancing จะออกมาตรการมาให้เกิดขึ้นในระดับเข้ม กลาง หรืออ่อน และจากที่เรามีประสบการณ์หน้ากากขาดตลาด อยู่ๆ ของที่หาได้ทั่วไปเป็นปกติอย่างแอลกอฮอล์ หน้ากากอนามัย กลับเป็นของหายากหาเย็น คนไทยที่พอมีกำลังซื้อก็เริ่มวิตกว่าลูกฉันจะมีแพมเพิร์สพอใช้ไหม ทิชชูจะพอไหม...
เรารักงานเพราะเรารักเงิน หลังจากชักแม่น้ำทั้งห้ามาสองตอนติดกัน ว่าการลาออกจากชีวิตมนุษย์เงินเดือนไปเป็นฟรีแลนซ์ หรือความพยายามสานฝันของการเป็น ‘นายตนเอง’ นั้นหากปราศจากเงินถุงเงินถัง สายป่านที่ยาวพอ หรือมีรังนอนอบอุ่นปลอดภัยที่มาในนามของการมีพ่อแม่ร่ำรวยพร้อมเข้ามาโอบอุ้มยามเราผิดพลาด บริหารกิจการเจ๊ง หรือถ้าเราไม่ใช่คนที่มีพรสวรรค์ talented โดดเด่นมากจริงๆ ฉันยืนยันว่าไม่มีอะไรดีไปกว่าการเป็นมนุษย์เงินเดือน ...
ได้รับคำถามมาว่า ถ้าฉันเป็นเฌอเอม ฉันจะรับมือกับวิกฤตในชีวิตนี้อย่างไร? เพื่อลดทอนความซับซ้อนของดราม่าทั้งหมด ฉันจะลดรูปเหตุการณ์ของเฌอเอมว่า มันคงคล้ายๆ กับการทุจริตในห้องสอบ เหมือนมีนักเรียนคนหนึ่งไปสนิทกับเจ้าหน้าที่ที่ดูแลข้อสอบ แล้วเจ้าหน้าที่ขโมยข้อสอบออกมาให้นักเรียนคนนั้น ทำให้นักเรียนคนนั้นสามารถไปฝึกทำข้อสอบมาล่วงหน้าก่อนวันสอบจริง แน่นอนว่าย่อมได้เปรียบคนอื่น เมื่อลดรูปดราม่าให้เหลือแบบนี้...