หนึ่งในคำถามที่ผมไม่ชอบเลยคือ คำถามที่ว่า คุณเห็นตัวเองเป็นอย่างไรในอีกห้า (หรือสิบ) ปี – โดยเฉพาะในบริบทของการสัมภาษณ์งาน ผมไม่รู้ว่าคำตอบที่ถูกต้องคืออะไร (“ผมเห็นตัวเองตรงที่พี่นั่งอยู่นี่แหละครับ คือมีโอกาสเติบโตจนมาสัมภาษณ์คนอื่น” ดูเป็นคำตอบที่พอใช้ได้แต่ก็ไม่ได้ดีเด่นัก) ผมไม่รู้ว่าตอบแบบไหนที่จะได้คะแนนดี เราจะต้องแสดงออกว่ารักและซื่อตรงต่อบริษัทที่เราสัมภาษณ์มากน้อยแน่ไหน เป็นคำถามที่จริงๆ แล้วกระทั่งคนถามก็ยังอาจไม่รู้ว่าตัวเองจะตอบมันอย่างไร แต่หากพลิกประโยคเล็กน้อย...
คุณย้ายบ้านมาแล้วกี่ครั้ง ความทรงจำโหลยโท่ยบอกผมว่าผมย้ายบ้านมาแล้วแปดครั้ง ผมลืมตาตื่นในบ้านข้าราชการศูนย์สุขภาพเขตแปดจังหวัดนครสวรรค์ บ้านเล็กๆ ของพวกเราพ่อแม่ลูกพ่วงด้วยพี่เลี้ยงหนึ่งคน แปลกดีที่ผมจำได้แค่ลายกระเบื้องสีน้ำตาลและพุ่มดอกมะลิหน้าบ้าน ภาพจำแจ่มชัดขึ้นเมื่อย้ายบ้านมาอยู่ที่บ้านข้าราชการอีกหลังพร้อมน้องชายหนึ่งคน เป็นบ้านหลังนี้เองที่ผมได้อ่าน แฮร์รี่ พอตเตอร์ เล่มแรกและตะลึงพรึงเพริดไปกับโลกเวทมนตร์ เป็นบ้านที่ผมใช้ห้องนอนร่วมกับน้องชาย เมื่อจะแอบอ่านการ์ตูนตอนดึกจึงต้องอาศัยไฟสลัวๆ ตรงทางเดิน ไม่สามารถเปิดไฟในห้องได้ จนสุดท้ายส่งผลให้ผมสายตาสั้น บ้านอีกหลังเป็นร้านขายยาในตลาด นี่เป็นที่ที่ผมเริ่มแสดงอาการของเด็กมีปัญหา...
คนหนุ่มอย่าง ‘แชมป์’ – ทีปกร วุฒิพิทยามงคล ทำอะไรหลายอย่าง โดยเนื้อแท้แล้ว ต้องบอกว่าเขาทำ ‘สื่อ’ ตลอดมา ตั้งแต่งานเขียน งานแปล ที่มีจุดเด่นด้านเทคโนโลยี ไล่ไปถึงงานพิธีกรรายการโทรทัศน์ แต่ที่หลายคนจำได้ไม่ลืม ก็คือการเป็นผู้ก่อตั้ง The MATTER สำนักคอนเทนต์ที่ลือลั่นว่ามีสไตล์นำเสนอเฉพาะตัว ...