ตั้งแต่เด็กๆที่บ้านของฉันสอนมาโดยตลอดว่า ‘ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าเงิน’ คำสอนของยายที่จำมาจนถึงทุกวันนี้คือ ‘สตางค์ตกใส่หวี หวีก็อ้า ตกใส่หญ้า หญ้าก็ตาย’ ซึ่งฟังแล้วก็เห็นภาพชัดเจนมากว่า อานุภาพของเงินรุนแรงแค่ไหน ส่วนแม่ก็สอนอยู่เป็นนิจศีลว่า ให้ตั้งใจเรียน เรียนสูงๆ เพื่อจะได้งานทำดีๆ และงานดีๆ นั้นก็จะนำมาซึ่งเงินดีๆ สิ่งที่ตามมาหลังจากมีเงินดีๆ ก็คือชีวิตดีๆ ในความหมายของแม่คือ ถ้ามีเงิน อยากไปไหนก็ได้ไป...
สวนของฉันคือวัชพืช ”สวนสวยจัง” “ปลูกผักเก่งจัง ทำยังไง มีเคล็ดลับอะไร” คนชอบถามฉันแบบนี้ และฉันก็ไม่ปฏิเสธว่าต้นไม้ในสวนเล็กๆ ของฉันก็สวยจริง...
ในหน้าเฟซบุ๊กมีคนแชร์ข้อเขียนหนึ่งมาและฉันก็กวาดสายตาอ่านผ่านๆ ข้อเขียนนั้นว่าด้วย ‘มีแต่คนพารานอยด์เท่านั้นที่จะรอด’ รายละเอียดว่าด้วยการระแวดระวังมิให้ตัวเองต้องติดเชื้อ COVID-19 เรื่องใหญ่ใจความคืออย่าประมาท อย่าดูเบา อย่าคิดว่าเป็นเรื่องเล็กๆ อย่าคิดว่ามันไกลตัว อย่าคิดว่าเราแข็งแรง เราไม่ติดหรอก การพารานอยด์ไว้ก่อนมีตั้งแต่เรื่องใส่หน้ากาก, การล้างมือ, การหลีกเลี่ยงการหยิบจับสิ่งต่างๆ ที่เสี่ยงจะมีเชื้อไวรัส เช่น...
ติดค้างกันเรื่องการกักตุนอาหารว่าเราควรมีของอุปโภคบริโภคตุนไว้แค่ไหนในบ้าน เพราะในช่วงที่ไม่มีนโยบายอะไรชัดเจนจากรัฐบาลไทยว่าจะปิดเมืองไหม จะล็อกดาวน์ ไหม Social Distancing จะออกมาตรการมาให้เกิดขึ้นในระดับเข้ม กลาง หรืออ่อน และจากที่เรามีประสบการณ์หน้ากากขาดตลาด อยู่ๆ ของที่หาได้ทั่วไปเป็นปกติอย่างแอลกอฮอล์ หน้ากากอนามัย กลับเป็นของหายากหาเย็น คนไทยที่พอมีกำลังซื้อก็เริ่มวิตกว่าลูกฉันจะมีแพมเพิร์สพอใช้ไหม ทิชชูจะพอไหม...
ในช่วงวันแห่งความรัก ฉันได้พูดถึง ‘พหุรัก’ หรือ Polyamory ในพอดแคสต์รายการ ‘With Love With คำ ผกา’ ถามว่า Polyamory คืออะไร ไม่เหมือน Polygamy อย่างไร? ...
เชื่อว่าตอนนี้หลายคนยังต้องทำงานจากที่บ้าน หรือถ้าไม่ทำงานจากบ้านก็ยังคงงดกิจกรรมนอกบ้านไว้ก่อน ตัวฉันเองยังต้องออกไปทำงานอยู่บ้าง แต่กิจกรรมนอกบ้าน เช่น การไปฝึกโยคะที่สตูดิโอ การไปกินข้าวกับเพื่อน การไปนั่งร้านกาแฟ การสังสรรค์ การชวนเพื่อนมากินข้าวที่บ้าน เป็นอันว่างดไปโดยสิ้นเชิง หลังจากที่พวกเราทั้งหลายต้องทำงานจากที่บ้าน หรืองดกิจกรรมหลายอย่างที่เคยทำมานานนับเดือน หลายคนเริ่มบ่น ไม่คิดมาก่อนว่าการอยู่บ้านมันจะน่าเบื่อขนาดนี้ ทำไมเวลามันผ่านไปเชื่องช้าเหลือเกิน...
หลังจากเขาปิดห้างสรรพสินค้า ปิดฟิตเนส ปิดสตูดิโอโยคะ ก็ทำให้ฉันต้องบังคับตัวเองให้ตื่นมาฝึกโยคะด้วยตัวเองทุกวัน และพบว่า ข้อดีข้อหนึ่ง (และอาจจะเป็นข้อเดียว) ของการฝึกโยคะที่บ้านคือ ทำให้มีเวลาเหลืออยู่กับตัวเองมากขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อ จากแต่เดิม หมดเวลาทั้งเช้าไปกับโยคะ ทั้งๆ ที่ผึกโยคะแค่ 75 นาที แต่ที่หมดทั้งเช้า เพราะต้องเตรียมเสื้อผ้า เดินทาง ไปรอเวลา เผื่อเวลา...
ไม่ได้เป็นเรื่องที่น่าแปลกใจอะไรนัก ที่ยังมีคนจำนวนมากเข้าใจว่า ‘หญิงรักหญิง’ นั้นไม่เกี่ยวกับความเป็นเกย์ แต่หญิงรักหญิงเกิดจากการที่ผู้หญิงจำนวนหนึ่งอาจหลงผิดคิดว่าการมีแฟนเป็นผู้หญิงเป็นเรื่องเท่ เป็นเรื่องการเลียนแบบเพื่อน เช่น การมีแฟนเป็นผู้หญิงในโรงเรียนหญิงล้วน ที่เราจะพบว่าพอจบจากโรงเรียน เข้ามหาวิทยาลัย ไปทำงาน บรรดาหญิงที่เคยมีแฟนเป็นหญิงก็พากันมีแฟนเป็นผู้ชายเป็นทิวแถว หลายคนเป็นทอมหนักมากตอนอยู่มัธยม พอเข้ามหาวิทยาลัย กลายร่างเป็นสาวสวย มีแฟนผู้ชายอย่างฮอต ...
ครอบครัวมีสองแบบ คือ ครอบครัวที่เราไม่ได้เลือก กับครอบครัวที่เราเลือก ครอบครัวที่เราไม่ได้เลือกคือ พ่อ แม่ พี่ น้อง ร่วมสายเลือด ญาติร่วมสายเลือด เหล่านี้เป็นสิ่งที่เราไม่ได้เลือก พ่อแม่เลือกลูกไม่ได้ ลูกก็เลือกพ่อแม่ไม่ได้ คลอดออกมาเห็นหน้าแม่ แล้วบอกว่า...
สืบเนื่องมาจากข้อถกเถียงเกี่ยวกับ พ.ร.บ. คู่ชีวิต และการเสนอ พ.ร.บ. ว่าด้วยสมรสเท่าเทียม ซึ่งฉันจะขอละเว้นไว้ไม่กล่าวถึง เพราะมีรายละเอียดอันไม่เกี่ยวกับสิ่งที่จะเขียนในบทความนี้ แต่บังเอิญว่ามีเพื่อนคนหนึ่งเอ่ยขึ้นมาทีเล่นทีจริงว่า ถ้ามีการเรียกร้องสิทธิการใช้ชีวิต ‘คู่’ ของคนเพศเดียวกันในฐานะคนโสด ก็อยากเรียกร้องสิทธิคนโสดด้วย เพราะรู้สึกว่าการเป็นคนโสดนั้นไม่มีโอกาสใช้สิทธิ์ เช่น สิทธิ์ลาคลอด หรือภาษีก็ไม่ได้รับการลดหย่อนอะไรเลย ในขณะที่คนมีลูกจะได้รับสิทธิ์ลดหย่อนการเลี้ยงดูบุตร เป็นต้น ...
อยู่เป็นได้มีโอกาสไปพูดให้กับองค์กรแห่งหนึ่งในหัวข้อ ‘เป็นมนุษย์เงินเดือนอย่างไรให้มีความสุข’ อันเป็นหัวข้อที่ยากมากสำหรับฉัน เพราะอาจพูดได้ว่า เกิดมาไม่เคยเป็นมนุษย์เงินเดือนเลย และการที่ตนเองสามารถเลี้ยงชีพได้ด้วยการเป็นฟรีแลนซ์เรื่อยมานั้น ฉันขอเรียกมันว่าเป็นเพราะโชคช่วยก็แล้วกัน มองจากสายตาของฟรีแลนซ์อย่างฉัน การเป็นมนุษย์เงินเดือนนั้นมันเป็นเรื่องของความปลอดภัยล้วนๆ ลองจินตนาการว่าเมื่อเราเป็นเด็ก พ่อแม่จะบอกว่า “ตั้งใจเรียนนะ เรียนเก่งๆ โตขึ้นจะได้ทำงาน มีเงินเดือนเยอะๆ” ไม่ค่อยมีพ่อแม่ที่ไหนสอนลูกว่า...
ฟรีแลนซ์ ห้ามป่วย ห้ามตาย ความเดิมจากตอนที่แล้ว ฉันคิดว่า วัฒนธรรมว่าด้วยความ ‘หว่อง’ ใน pop culture มีส่วนสร้างมายาคติว่าด้วยความไร้สุข หรือชีวิตอันไร้ความหมายของมนุษย์เงินเดือน และในบริบทของสังคมไทย ยุคหลังฟองสบู่แตกในปี 2540 ทำให้คนชั้นกลางที่ทำงานเป็นมนุษย์เงินเดือนในกรุงเทพฯ...