คุณเคยมีประสบการณ์เฉียดความตายบ้างไหม มีอยู่สองครั้งที่ผมพบกับประสบการณ์เฉียดความตาย ครั้งแรกเป็นค่ำคืนมหัศจรรย์ เมื่อมีโอกาสขึ้นภูเขาไซนาย ภูเขาที่โมเสสขึ้นไปรับบัญญัติสิบประการจากพระเจ้า และชาวยิวถือว่าเป็นภูเขาศักดิ์สิทธิ์ ตอนนั้นต้องตื่นตั้งแต่ตีหนึ่งครึ่ง เพื่อนั่งรถไปขึ้นอูฐ...
ทำไมท่านมองเห็นผงในตาพี่น้องของท่าน แต่กลับมองไม่เห็นไม้ทั้งท่อนที่อยู่ในตาของท่าน? …คนหน้าซื่อใจคด จงชักไม้ทั้งท่อนออกจากตาของท่านก่อน แล้วท่านจะเห็นได้ถนัด จึงจะเขี่ยผงออกจากตาพี่น้องของท่านได้ — พระวรสารนักบุญมัทธิว 7 : 3-5 เป็นเรื่องง่ายที่เราจะเห็น ‘โทษ’ หรือความผิดของคนอื่น และเห็นแต่คุณงามความดีของตัวเอง ...
คุณเคยได้ยินเจ้านายบอกกับลูกน้องว่า “เชื่อผมเถอะ” ไหม คำพูดนี้มักเกิดขึ้นเมื่อลูกน้องพยายามนำเสนอความคิดหรือไอเดียใหม่บางอย่าง แต่เจ้านายไม่เห็นด้วย เขาอาจพยายามหว่านล้อมลูกน้องให้เห็นด้วยกับตัวเองมาแล้วสารพัดวิธี แต่ลูกน้องก็ยังดื้อดึงอย่างทดลองทำอะไรใหม่ๆ อยู่ดี สุดท้าย ไม้ตายเด็ดของเจ้านายจึงเหลืออยู่เพียงเรื่องเดียว – นั่นคือการใช้ประสบการณ์เดิมที่เขามี...
1 การฟังอย่างลึกซึ้งคือส่วนสำคัญยิ่งของบทสนทนา เราไม่อาจสนทนาได้หากไม่เรียนรู้ที่จะฟัง คำพูดคือสิ่งประดิษฐ์อันยิ่งใหญ่และซับซ้อน มันคือความพยายามในการส่งผ่านซึ่งความรู้ ความจริง ความงาม และความรู้สึกของฝ่ายหนึ่งไปยังอีกฝ่ายหนึ่ง ให้ก้อนมวลอวลไอของสิ่งเหล่านั้นซอนแทรกเข้าสู่หัวใจของอีกฝ่าย ...
ฤดูเลือกตั้งประธานาธิบดีสหรัฐฯ เวียนมาถึงอีกรอบหนึ่ง แต่ครั้งนี้ ชาวอเมริกันเครียดกว่าที่เคยเป็นมาเสมอ เพราะการเลือกตั้งครั้งนี้คือการชี้ชะตาว่าพวกเขาจะกลับไปเป็นเหมือนสี่ปีที่ผ่านมา (หรือที่จริงคืออาจร้ายแรงกว่า) หรือเปล่า ในบทความ Protests Won’t Be Enough to Stop a Coup ของ Judith Shulevitz...
นี่คือช่วงเวลาที่แหลมคมที่สุดในประวัติศาสตร์การเมืองไทยก็ว่าได้ คำถามก็คือ เป็นไปได้ไหมที่เราจะกำลังเปลี่ยนตัวเองไปเป็นความเกลียดชัง – ไม่ว่าจะเกลียดชังผู้อื่นหรือเกลียดชังตัวของเราเอง หากเราเชื่อว่ามีเสี้ยวส่วนของตัวตนเราอยู่ในผู้อื่น และมีเสี้ยวส่วนของผู้อื่นอยู่ในหัวใจของเรา เราเป็นสรรพสิ่ง และสรรพสิ่งก็เป็นเรา ความเกลียดชังนั้นก็จะเป็นไปเพื่อคนอื่น และเป็นไปเพื่อเราด้วย ตอนหนึ่งในหนังสือที่ผมรักที่สุดเล่มหนึ่ง คือ ‘ความสุขแห่งชีวิต’ หรือ Human Comedy...
ภาพที่เกิดขึ้นตลอดสามสี่วันมานี้ คือภาพที่หลายคนไม่เคยคิดว่าจะได้เห็น บางคนเรียกสิ่งนี้ว่า ‘ม็อบ’ บางคนเรียกว่า ‘การประท้วง’ และบางคนก็เรียกว่า ‘ความบ้าคลั่ง’ แต่จงเรียกสิ่งนี้ว่าความกล้าหาญเถิด ...
ได้ยินคนพูดว่า สิ่งที่ ‘ม็อบเด็กๆ’ ต้องพบเจอ ถือว่าเป็นเรื่องเล็กน้อยมาก เมื่อเทียบกับสิ่งที่คนเหล่านั้นเคยพบเจอในยุคที่รวมตัวกันเป็นกลุ่มพันธมิตร หรือแม้กระทั่ง กปปส. ซึ่งต้องพบเผชิญกับแก๊สน้ำตา กระสุนยาง และกระสุนจริง จนมีผู้เสียชีวิตจริงๆ ...
มีการสำรวจพบว่า คนหนุ่มสาว 1 ใน 10 คน เคยทำร้ายตัวเองมาก่อน ไม่ใช่ทำร้ายด้วยเพียงความคิดหรือการตำหนิตัวเองเท่านั้น ทว่าลึกลงไปถึงระดับการทำร้ายตัวเองทางกายภาพด้วย การทำร้ายตัวเองนี้ไม่ใช่ความพยายามฆ่าตัวตาย แต่อยู่ก้ำกึ่งระหว่างความรู้สึกรักและชังตัวเอง ไม่ใช่การทำร้ายตัวเองที่เกิดจากโรคซึมเศร้า...
ถ้าบอกว่าจดจำเหตุการณ์ 6 ตุลาคม 2519 ได้ ก็คงเป็นการอ้างเกินจริง เพราะแม้ตอนนั้นเขาจะจำความได้แล้ว แต่เหตุการณ์ก็เลือนรางห่างไกลเด็กอายุเจ็ดขวบมากเหลือเกิน แต่กระนั้น ร่องรอยของสิ่งที่จำได้ – ก็คืออวลไอของความรู้ แม้เป็นเด็ก ก็รับรู้ได้ว่ามีอะไรบางอย่างผิดปกติ ความอลหม่านบางอย่างแทรกซอนเข้ามาถึงในบ้าน ในครอบครัว...
คุณรู้ใช่ไหม – ว่าความเศร้าก็เหมือนสายฝนที่พรำลงมาเป็นสีเทา คล้ายฉากหลังอันเลือนรางมองแทบไม่เห็น แต่โดยเนื้อแท้แล้วคลี่คลุมชีวิตของเราเอาไว้เสมอ เป็นประโยคซ้ำซาก – ที่จะบอกว่า, สุดท้ายแล้วทุกคนต้องตาย แต่คุณเคยคิดถึงความตายของตัวเองอย่างจริงจังไหม ยิ่งมีชีวิตมากขึ้น เราก็ยิ่งรับรู้มากขึ้น ว่าสุดท้ายแล้ว ภารกิจแท้จริงเดียวที่เราต้องทำ ก็คือการรับมือกับความตาย เรื่องอื่นๆ...
คุณชอบทำอะไรคนเดียวไหมครับ หลายคนบอกว่า ชอบทำสิ่งต่างๆ คนเดียว เช่น กินข้าวคนเดียว ดูหนังคนเดียว ไปเที่ยวคนเดียว แล้วถ้าเป็นการ ‘ฮันนีมูน’ คนเดียวล่ะครับ –...