เรารักงานเพราะเรารักเงิน หลังจากชักแม่น้ำทั้งห้ามาสองตอนติดกัน ว่าการลาออกจากชีวิตมนุษย์เงินเดือนไปเป็นฟรีแลนซ์ หรือความพยายามสานฝันของการเป็น ‘นายตนเอง’ นั้นหากปราศจากเงินถุงเงินถัง สายป่านที่ยาวพอ หรือมีรังนอนอบอุ่นปลอดภัยที่มาในนามของการมีพ่อแม่ร่ำรวยพร้อมเข้ามาโอบอุ้มยามเราผิดพลาด บริหารกิจการเจ๊ง หรือถ้าเราไม่ใช่คนที่มีพรสวรรค์ talented โดดเด่นมากจริงๆ ฉันยืนยันว่าไม่มีอะไรดีไปกว่าการเป็นมนุษย์เงินเดือน ...
ฟรีแลนซ์ ห้ามป่วย ห้ามตาย ความเดิมจากตอนที่แล้ว ฉันคิดว่า วัฒนธรรมว่าด้วยความ ‘หว่อง’ ใน pop culture มีส่วนสร้างมายาคติว่าด้วยความไร้สุข หรือชีวิตอันไร้ความหมายของมนุษย์เงินเดือน และในบริบทของสังคมไทย ยุคหลังฟองสบู่แตกในปี 2540 ทำให้คนชั้นกลางที่ทำงานเป็นมนุษย์เงินเดือนในกรุงเทพฯ...