Live Learn Love

เชื่อว่า New year’s resolution หรือเป้าประสงค์ปีใหม่น่าจะเป็นสิ่งที่หลายคนให้ความสำคัญ และมักจะทำกันในช่วงวันหยุดปีใหม่ ก็อะไรกันเล่า จะดีไปกว่าการพูดถึงความฝัน จินตนาการถึงความเป็นไปได้ การเริ่มต้นใหม่น่าตื่นเต้นและเปี่ยมไปด้วยความหวังเสมอ การพูดถึงเรื่องที่ผ่านมาแล้วนั้นฟังดูเหี่ยวเฉา อะไรไม่ดีก็ทิ้งๆ มันไปเสียกับปีเก่าก็ดูจะง่ายกว่า…          มีคนพูดกันมากมาย หนังสือหลายเล่มที่กล่าวถึงวิธีการตั้งเป้าหมาย ตั้งอย่างไร...

ในดินแดนแห่งความจริงทุกอย่างเปลี่ยนผัน และโชคชะตากับคนเรา ไม่เคยได้คุยกัน มันไม่ยอมบอกให้ใครรู้ก่อน ว่าจะเสียอะไรไปเมื่อไร   อย่างวันนั้น ฉันไม่รู้จริงๆ ว่ามันจะเป็นวันสุดท้ายที่ได้เจอกัน เธอกับฉัน จะไม่ได้พบกันต่อไป   ถ้าหากเพียงได้รู้ว่ามันจะเป็นครั้งสุดท้าย ฉันก็คงทำได้ดีกว่าแค่พูดทักทาย แต่เพราะฉันไม่รู้ ความรู้สึกที่ควรจะอยู่ในประโยคสุดท้าย เธอไม่เคยได้ยิน1      ...

“มนุษย์ไม่ได้กลัวความทุกข์ มนุษย์แค่กลัวความทุกข์ที่ไร้ความหมาย”         วิกเตอร์ อี. แฟรงเคิล (Viktor E. Frankl) เขียนไว้ในหนังสือ Man’s Search for Meaning1 บันทึกความทรงจำว่าด้วยความหมายของชีวิตในวันเผชิญหน้ากับความตายในค่ายกักกันนาซี    ...

Doe, a deer a female deer Ray, a drop of golden sun Me. a name I call myself Far, a...

“งานศพที่คุณปรารถนาเป็นอย่างไร”         “คนที่คุณอยากกล่าวขอบคุณ และขอโทษมากที่สุดก่อนตายคือใคร… และทำไมคุณถึงยังไม่ได้ทำเช่นนั้น”         “อะไรคือสิ่งสำคัญที่สุดที่คุณต้องการบรรลุหรือทำให้สำเร็จก่อนตาย”         บางส่วนของชุดคำถามจาก ‘เกมไพ่ ไขชีวิต’1...

“แก้วสาเกในมือฉันลอยลิ่วไปใส่เขา เขาโกรธ คว้าแก้วที่ร่วงหล่นใส่ตัววิ่งเข้ามาหาฉัน แล้วทุบแก้วนั้นอย่างแรงลงไปบนผนังห้องด้านหน้าฉันสองครั้ง พร้อมน้ำเสียงด่าทอที่แสดงว่าโกรธสุดขีดแล้ว ต้องบอกว่าดีที่ทุบกำแพง เพราะถ้าเลื่อนมาอีกนิดเดียวก็หน้าฉัน ขนาดกำแพงยังเป็นรู ทะลุจนแก้วหลุดเข้าไปได้ทั้งใบ ถ้าเป็นหน้าคงไม่ต้องพูดถึง”1         นี่ไม่ใช่บทละคร นิยาย หรือเรื่องแต่ง หากคือเรื่องจริงของผู้หญิงคนหนึ่ง เรื่องจริงที่เธอเก็บไว้กับตัวมาเนิ่นนาน อาจกล่าว...

Chris Baldwin1 อดีตนักปั่นจักรยานทีมชาติสหรัฐอเมริกา ที่ผันตัวมาเป็นโค้ชนักกีฬาในปัจจุบันบอกเคล็ดลับไว้ว่า หนึ่งในช่วงเวลาที่สำคัญไม่น้อยไปกว่าตารางการซ้อมเข้มข้น ต่อเนื่องสม่ำเสมอ ก็คือช่วงเวลาการพัก ซึ่งเขามักจะจัดให้อยู่ตรงกลางหลังช่วง ‘พีก’ ของตารางการซ้อมในครึ่งแรกที่เพิ่งจบไป เพื่อให้นักกีฬาได้พักเครื่อง รีเซตร่างกาย จิตใจใหม่ก่อนจะเข้าสู่ช่วงการซ้อมถัดไปในครึ่งหลัง         คริสไม่ได้บอกว่ามีสูตรสำเร็จว่าการพักที่ดีควรเป็นอย่างไร เขากล่าวติดตลกว่าถ้าคิดจะพักก็ไม่ควรหารูปแบบตายตัวด้วยซ้ำไป หลายครั้งเขาปล่อยให้นักกีฬาได้ตัดสินใจเองว่าอยากพักแบบไหน...

(1)         ร่วงหล่น…         สภาวะเคว้ง วาบหวิว เบา ว่างเปล่า         ความไม่รู้ ไม่แน่ใจ...

“ตอนที่หนูเกิดมา พ่อพูดอะไรกับหนูเป็นประโยคแรกรู้ไหม พ่ออุ้มหนูไปยืนริมหน้าต่างห้องพักในโรงพยาบาล มันสูงพอที่เราจะมองเห็นภาพมุมกว้างของเมือง พ่อกระซิบกับหนูว่า… ยินดีต้อนรับสู่โลกของเรานะลูก มันไม่ค่อยน่าอยู่นักหรอก แต่เราจำเป็นต้องมีศรัทธาว่าเราสามารถทำบางสิ่งบางอย่างให้ดีขึ้นได้”1         ความปรารถนาถึงโลกที่ดีกว่าน่าจะเป็นความหวังที่พ่อแม่ทุกคนล้วนมี และคงน่ายินดีไม่น้อยหากลูกของตนไม่เพียงรอคอยความหวัง แต่พยายามเป็นพลังและมีส่วนร่วมในการสร้างโลกที่ดีกว่า         ทว่าปัญหามันอาจอยู่ตรงนั้น...

“ผู้ที่มีรักคือผู้เข้มแข็ง ผู้เข้มแข็งคือไม่มีความกลัว ผู้ที่ยังมีความกลัวไม่อาจมีความรักและให้อภัย แม้ว่ารักมันจะยากเย็น เกลียดชังมันจะง่ายดาย แต่ในลมหายใจสุดท้าย เธอจะตายพร้อมสิ่งใด…”         บทเพลง โปรดเรียกขานฉันด้วยนามอันแท้จริง ดังขึ้นอีกครั้งในค่ายเยาวชนเชียงดาว บทเพลงที่คล้ายเป็นเพลงประจำสถานที่แห่งนี้ไปเสียแล้ว ไม่ว่าจะกิจกรรมครั้งใด บทเพลงนี้ดูจะถูกนำกลับมาร้องใหม่ในบรรยากาศรอบกองไฟ ใต้แสงดาว ดอยหลวงตระหง่านตัดฟ้าสีดำอยู่เบื้องหน้า บรรยากาศลมหนาวต้นปีเขยิบเราเข้าใกล้กันมากขึ้น ชิดขึ้น...