ครั้งฉันอายุได้เพียง 13 ปี ฉันติดอยู่กับปีศาจตนหนึ่งในความคิดของฉัน ฉันจึงได้แต่สวดมนต์และภาวนาให้ปีศาจนั้น คลายปมเชือกที่ติดอยู่ที่ข้อเท้าระหว่างเราออกเสีย ไร้รอยยิ้ม แก้มแดงของฉันชื้นเพราะน้ำตา เฉกเช่นสายฝนที่ไร้วันหยุดตก เมื่อฉันได้เรียนรู้ที่จะทำความเข้าใจกับปีศาจในตน นั่นจึงทำให้ฉันได้พบกับความจริงที่ว่า ฉันอาจไม่ได้เลวร้ายเหมือนกับปีศาจในอกของฉันมากนัก – ซึมเศร้าและการเติบโต – ลูกไม้ เราทุกคนต่างมีปีศาจสถิตอยู่ภายใน...