Safebox อดีตโกดังเก็บอะลูมิเนียมเส้น หนึ่งในธุรกิจเก่าแก่ที่อยู่คู่กับถนนบรรทัดทอง-สามย่าน มาไม่ต่ำกว่า 50 ปี พื้นที่ดังกล่าวจึงคึกคักไปด้วยผู้คนและโกดังมากมาย กระทั่งมีการปรับปรุงพัฒนาอสังหาริมทรัพย์กลางเมือง นําไปสู่การขยับขยายย้ายถิ่นของธรุกิจดั้งเดิม รวมไปถึงธุรกิจอะลูมิเนียมของครอบครัวภรรยาของ ‘เน็ท’ – ขวัญพยัคฆ์ พยัคฆนันทน์ ผู้ก่อตั้ง Safebox ที่ได้ย้ายศูนย์กระจายสินค้าและหน้าร้านออกไปนอกเมือง แต่อาคารโกดังก็ยังคงตั้งอยู่ต่อไป ราวๆ 3-4...
ดอกไม้ ประตู แจกัน ต้นไม้ใหญ่… เสียงนุ่มๆ ของ ธีร์ ไชยเดช ที่ร้องเพลง ‘บ้าน’ ก็ลอยขึ้นมา เมื่อเราก้าวมาถึงประตูรั้วสีขาวที่โอบล้อม ‘บ้านกางใจ’ บ้านหลังเก่าสองชั้นอายุไม่ต่ำกว่า 30 ปี หน้าบ้านมีลานปูนเล็กๆ ข้างบ้านมีบ่อทราย อีกฝั่งหนึ่งมีสนามหญ้าขนาดย่อมและเนินน้อยๆ อยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่...
หากพูดถึงสภากาแฟแล้ว มักจะมีกลิ่นอายแห่งความเก่าแก่และความหลังอยู่เสมอ การที่ทุกคนมานั่งคุยกันแลกเปลี่ยนความเห็นได้อย่างเปิดเผย ปราศจากทิฐิและการถือตัว เป็นสถานที่ที่สามารถพบปะกับผู้คนใหม่ๆ มากมายหลายหน้าตา กลิ่นอายของคอมมูนิตี้ในชุมชนแบบนี้ค่อยๆ เลือนหายไปตามกาลเวลา เหล่าร้านกาแฟในยุคปัจจุบันได้พัฒนาการออกแบบโครงสร้างร้านให้เน้นบรรยากาศ ‘ความเป็นส่วนตัว’ มากขึ้น ผู้คนต่างสนใจสิ่งที่เกิดขึ้นบนหน้าจอโทรศัพท์ของตัวเองมากกว่าคนที่นั่งอยู่ข้างๆ แต่คำว่าร้านกาแฟในยุคปัจุบันคงใช้ไม่ได้กับร้าน Clazy Cafe ...
ในมุมของคนต่างจังหวัด คำว่า ‘บ้าน’ อาจไม่ได้หมายถึงแค่ที่อยู่อาศัย หรือคำว่าครอบครัวเพียงอย่างเดียว แต่ยังหมายถึงความจริงใจ ความเรียบง่าย ความอ่อนโยนต่อกันและกัน ทุกอย่างดูเบาสบาย เอื้อประโยชน์ต่อกัน และยังเป็นที่ที่เหมาะสมต่อการเติบโต ทำให้หลายคนจึงมักจะเอ่ยถึงคำว่า บ้าน ให้เป็นคำกริยาทดแทน เหมือนที่มุนินและปืนเคยบอกกับเราไว้ว่า ร้านหนังสือโฮมเมดของพวกเขาก็คือ ร้านบ้านบ้าน ที่เป็นส่วนหนึ่งของบ้านกับคนบ้านๆ อย่างพวกเขา ...
“หากผมจะกลับไปอยู่บ้าน ปู่คิดว่าดีไหม” คำถามสั้นๆ แต่แฝงไปด้วยความหมายมากมายที่ ‘เจ’ – เจษฎา แก้วบุดตา เอ่ยถามบุคคลอันเป็นที่รักยิ่งที่อยู่ที่จังหวัดนครพนม วันนั้นปู่ตอบสั้นๆ แค่เพียงว่า “ดี กลับบ้านมาอยู่ดูแลกัน” ไม่นานเกินรอ เจก็ชักชวนภรรยา ‘ทราย’...
“จังหวะสโลว์ของเศรษฐกิจแบบนี้แหละคือเวลาที่ดีของการได้ออกจากเซฟโซน และได้ใช้โอกาสนี้เพื่อเริ่มต้นธุรกิจเล็กๆ ด้วยใจที่ฟูฟ่อง” คือความคิดเห็นของสองหนุ่มนักดนตรีที่หันมาเอาดีด้านงานคราฟต์ และปลูกต้นไม้ จนเกิดเป็นสองร้านเล็กๆ ในบริเวณเดียวกัน เพื่อช่วยผลักดันกันและกันทั้งด้านดนตรีและธุรกิจใหม่ของพวกเขา ซึ่งอยู่ลึกเข้าไปในเวิ้งเล็กๆ ระหว่างซอยอ่อนนุช 23 และ 25 เหตุเกิดจากความบังเอิญ “ที่นี่เกิดขึ้นจากความตั้งใจที่ได้มาจากความบังเอิญ” ประโยคบอกเล่าของเทมป์...
XSPACE Art Gallery พลิกโฉมโกดังเก่าสู่โชว์รูมเฟอร์นิเจอร์ร่วมสมัย ผสมพื้นที่โชว์งานศิลปะหลากหลายแขนง
หากไม่ได้สังเกต เราอาจจะผ่านเลยบริเวณลานจอดรถใต้ทางด่วนท้ายซอยพัฒนเวศม์ 12 ย่านพระโขนง ไปแบบไม่ได้สนใจ แต่นั่นคือทางเข้าสู่แกลเลอรีน้องใหม่ที่เวลานี้กำลังก่อสร้าง xcafe คาเฟ่สองชั้นที่จะเปิดในช่วงต้นปีหน้า เดินออกไปอีกหน่อย จนเจอกับถนนในซอยเล็กๆ มองเฉียงขวาเล็กน้อยก็จะพบกับ XSPACE Art Gallery ตั้งอยู่ท่ามกลางทาวน์โฮม และที่ตรงนั้นเราได้พบกับ ภาณุ บุญพิพัฒนาพงศ์ Media Director...
หลังจากที่เตร็ดเตร่แวะชมแวะชิมอาหาร (และคาเฟ่แมว) ระหว่างทางจากที่พักจนมาถึงย่านเมืองเก่าของจังหวัดภูเก็ต เราก็มาถึงจุดหมายในเวลาเกือบๆ เที่ยงที่ร้าน ‘หนัง(สือ)2521’ ซึ่งตอนเย็นๆ เขาจะมีกิจกรรม ‘End Crime, Not Life: ถ้าการเมืองดีโทษประหารชีวิตก็ไม่จำเป็น’ โดย Amnesty International Thailand ที่ชั้นสองของร้าน โดยเป็นวงสนทนาเรื่องกระบวนการยุติธรรม-แพะ-โทษประหารชีวิต-เรา และนิทรรศการภาพถ่าย...
ขณะที่โลกภายนอกขับเคลื่อนไปด้วยความรวดเร็ว จนบีบรัดให้ชีวิตต้องวิ่งแข่งกับความเร็วเหล่านั้น ‘การอยู่กับตัวเอง’ ที่ดูเหมือนจะทำง่ายที่สุด กลับกลายเป็นสิ่งที่เราหลงลืมที่จะทำมากที่สุด จนหลายครั้งเพื่อนคู่ใจที่ชื่อว่าความเหนื่อย ความเศร้า ความสับสน ก็เผลอคืบคลานเข้ามาอยู่ในชีวิต กระทั่งเพื่อนคนนี้เริ่มกัดกินจิตใจและตัวตนของเราในที่สุด ด้วยหลากปัญหาที่ถาโถมเข้ามาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ Muchimore จึงถือกำเนิดขึ้นมาเพื่อเป็นพื้นที่ที่เปิดโอกาสให้คนเมืองเข้ามาพักใจ ดูแลใจ และสัมผัสจิตใจของตัวเองผ่านศาสตร์ Mindfulness ...
หลังจากที่เลี้ยวรถเข้าสู่ซอยติวานนท์ 46/1 มาจอดรถตามพิกัดจีพีเอสที่ได้ระบุไว้ สิ่งแรกที่ทำให้เรารู้สึกว่า ที่นี่เหมือนบ้านต่างจังหวัดก็คือ ต้นกาสะลองขนาดใหญ่กำลังออกดอกสีขาวเต็มต้นอยู่ชิดริมรั้วหน้าบ้าน บรรยากาศที่เงียบสงบ มีเสียงนกร้อง ผสมเสียงของห่านสลับกับเสียงเป็ด และแม้ว่าอากาศในวันนั้นจะร้อนอบอ้าวเพราะฝนเพิ่งหยุดหมาดๆ แต่ที่นี่กลับให้ความรู้สึกสดชื่น คงเป็นเพราะพื้นที่สีเขียวส่วนใหญ่ในตัวบ้าน และการต้อนรับที่เป็นมิตรของ ‘น้ำน้อย’ – ปรียศรี พรหมจินดา และหมาบอสซ่า เจ้าของบ้านหลังนี้ ...
กลิ่นอายมิลานใจกลางกรุง เราคุ้นชินกับไอร้อนในตอนกลางวัน เสียงและกลิ่นควันจากรถยนต์บนท้องถนนของกรุงเทพฯ เคล้ากับบรรยากาศของผู้คนขวักไขว่ที่ผสมทั้งคนไทยและต่างชาติในย่านทองหล่อ และคิดว่าเป็นเรื่องธรรมดาของย่านนี้ที่จะเต็มไปด้วยความพลุกพล่านของความเป็นใจกลางเมือง แต่ความรู้สึกนี้ได้เปลี่ยนไปทันทีเราเดินลงบันได ก่อนจะผลักประตูกระจกที่มีเสียงกระดิ่งดังกรุ๋งกริ๋งเบาๆ เข้าสู่ร้านตัดสูท Urban Dude เสียงดนตรีคลอๆ มวลบรรยากาศด้านในแปลกไปจนทำให้เราชะงักเท้า ...
คุณคิดว่าตึกแถวเพียงตึกเดียวบอกอะไรเราได้บ้าง? ตึกแถวเคยเป็นรูปแบบอาคารที่ได้รับความนิยมอย่างท่วมท้น ไม่ว่าจังหวัดไหนจะต้องมีตึกแถวเรียงรายไปตามริมถนน แต่ภาพที่คุ้นชินเหล่านี้อาจกำลังหายไปในไม่ช้า เมื่อในปัจจุบันตึกแถวไม่ใช่อาคารที่ตอบโจทย์การอยู่อาศัยอีกต่อไป The Shophouse 1527 จึงพยายามเก็บคุณค่าของตึกแถวเอาไว้ด้วยการเนรมิตให้เป็น ‘อาร์ตสเปซ’ ที่ทำหน้าที่บอกเล่าเรื่องราวความเป็นอยู่ของเจ้าของบ้านคนเก่ากับวิถีชีวิตผู้คนในละแวกสามย่านผ่านสถาปัตยกรรม พร้อมสร้างโอกาสให้คนทำงานด้านศิลปะได้มีพื้นที่แสดงผลงานด้วยการตั้งเงื่อนไขให้น้อยที่สุด ...