สัตว์สามัญพบได้ทั่วไปปะปนกับผู้คนคือสิงโตทะเลซึ่งมักคลานต้วมเตี้ยมขึ้นมานอนอาบแดดบริเวณหาด ไม่ก็ยึดพื้นที่บริเวณตลาดปลา ผูกมิตรกับบรรดาชาวประมงและแม่ค้าประหนึ่งเป็นสัตว์เลี้ยง หวังได้เศษปลาเป็นอาหาร พวกนกพิลิแกนปากกว้างก็มีพฤติกรรมไม่แตกต่าง วนเวียนป้วนเปี้ยนใกล้เศษอาหารที่ชาวประมงโยนให้ มีเพียงบางส่วนที่บินทะยานขึ้นฟ้าแล้วเอาหัวโหม่งลงสู่ทะเลเมื่อเห็นปลาอันเป็นเหยื่อแสนโอชะ นักท่องเที่ยวชื่นชอบถ่ายรูปพวกมัน นั่นยังไม่นับรวมนกฟินช์แสนเชื่องซึ่งมักวนเวียนป้วนเปี้ยนหากินใกล้มนุษย์แม้ไม่มีใครให้อาหารก็ตาม ส่วนหนึ่งอาจเพราะรู้ว่าไม่มีใครทำร้ายพวกมันนั่นเอง แต่นกที่พบยากกว่าคือบูบีตีนฟ้า เจอได้เฉพาะตามชายหาดห่างออกไปซึ่งไร้ผู้คนเท่านั้น ตามโขดหินเต็มไปด้วยปูแดงตัวเล็กใหญ่ซึ่งค่อนข้างตื่นตระหนกง่าย ส่วนฝูงอิกัวนาทะเลหน้าตาคล้ายก๊อดซิลลาทั้งหลายหลังจากไปดำน้ำหาอาหารเสร็จก็พากันนอนอาบแดดบริเวณหาดทรายพร้อมกับสั่งน้ำมูกพ่นน้ำเค็มออกเสียงดังฟืดๆ บางทีเต่าทะเลก็ว่ายน้ำฉวัดเฉวียนเข้ามาใกล้ฝั่งแล้วดำดิ่งหายไปในความลึก ...
