เพียงแค่ท่วงทำนองเริ่มต้นขึ้น เราก็พร้อมจะโยกตัวตามจังหวะสนุกๆ ของเพลงรักที่ทั้งสุขและเศร้า จากวงดนตรีของเหล่าแก๊งปลาใต้น้ำ ที่พร้อมจะแชร์เรื่องราวการเดินทางกว่าจะมาเป็น Whal & Dolph ของ ‘ปอ’ – กฤษสรัญ จ้องสุวรรณ และ ‘น้ำวน’ – วนนท์ กุลวรรธไพสิฐ กับแนวเพลงที่ไร้ขอบเขต จากการนำเรื่องราวในชีวิตที่ได้พบเจอมาเขียนบันทึกไว้เป็นเพลง
How we met?
น้ำวน: ช่วงเรียนมหาวิทยาลัยเราเป็นเพื่อนกันมาก่อน เล่นดนตรีกันมาก่อนแต่อยู่คนละวง เรียนกันคนละมหาวิทยาลัย ซึ่งวงการอินดี้มันแคบ เราเลยได้รู้จักกันผ่านดนตรี ก่อนหน้านี้ปอเคยทำวง The Jogging Boy และ Fits ในขณะที่ผมเคยเป็นมือกีตาร์วง The Public Mansion มาก่อน
Whal & Dolph
ปอ: เรารู้สึกว่าตีบตันกับสิ่งที่ทำอยู่แล้วอยากหาอะไรใหม่ๆ เลยคิดว่าเรามาทำไซด์โปรเจ็กต์เล่นกันดีกว่า ก็เลยเกิดเป็น Whal & Dolph ขึ้นมา ‘ยิ้ม’ เป็นเพลงแรกที่เราทำขึ้น ใช้เวลาประมาณหนึ่งปีในการทำ พอมีช่วงที่อยู่ด้วยกันบ่อยๆ เราก็เลยทำให้มันเสร็จ หลังทำเพลงยิ้มเสร็จ เพลงอื่นๆ ก็ค่อยๆ ไหลออกมาทีละเพลง รู้ตัวอีกทีก็มีประมาณ 5-6 เพลงแล้ว เลยคิดว่าเราควรสร้างวงนี้ขึ้นมาจริงจัง ด้วยความที่วงมี 2 คน เราก็อยากให้มีสิ่งมาเป็นตัวแทนที่เมื่อนึกถึงตัวหนึ่งก็จะต้องนึกถึงอีกตัวคู่กัน และวาฬกับโลมาก็เป็นชื่อแรกที่เราคิดถึง
Inspired by me
ปอ: ผมเป็นคนที่เวลาเจออะไรมา จะยังไม่เขียนออกมาเลยแต่ชอบเก็บไว้ก่อน เหมือนเราเป็นแผลสดหรือเจอเรื่องที่มันเพิ่งเกิด เราจะเก็บไว้ก่อน เก็บเอาไว้ พอวันหนึ่งมีจังหวะเวลามันจะออกมาเอง ไม่ต้องไปกลั่นมัน เนื้อเพลงส่วนใหญ่ได้แรงบันดาลใจมาจากตัวเราเอง หรือไม่ก็เรื่องของเพื่อน เรามักจะพบเจอเรื่องราวในชีวิตที่มันเกิดขึ้นแล้วก็จบลง ก็จะนำตรงนั้นมาเล่าให้คนอื่นฟังว่าเราเจอเรื่องนี้มา โมเมนต์นี้เป็นอย่างนี้ สุขก็เป็นอย่างนี้ เศร้าก็เป็นอย่างนี้ เหมือนบันทึกไว้เป็นเพลง
Ouch!
น้ำวน: น่าจะเป็นเพลง ‘โอ๊ย’ ที่ทำให้คนเริ่มรู้จักเรา ตอนแรกเราปล่อยมา 3 เพลง มีเพลง ยิ้ม, พ แล้วก็ นานนาน ตอนนั้นยังไม่ค่อยมีคนรู้จักเท่าไหร่ เราเลยทำมิวสิกวิดีโอขึ้นมาเพลงหนึ่งชื่อว่าเพลง โอ๊ย พอปล่อยออกมา ก็กลายเป็นว่าคนรู้จักเราจากมิวสิกวิดีโอตัวนี้ เราทำกันเองทั้งหมด ปอเป็นคนคิดเรื่องแล้วก็ช่วยกันตัดออกมา ฟีลจะคล้ายๆ กับ documentary คนฟังก็ชอบเพราะว่ามันค่อนข้างแปลก
Rayon
ปอ: อัลบั้มแรกของเราชื่อว่า เรยอน มีทั้งหมด 13 เพลง ที่ตั้งชื่อนี้เพราะว่า วันที่คิดชื่อกันเรากำลังส่องอินสตาแกรมดูเสื้อฮาวายกันอยู่ แล้วเราชอบผ้าเรยอน มันสวยดี และก็น่าจะเหมาะกับวงเรา เพราะว่าเป็นผ้าที่ใส่สบาย เหมือนเพลงของเราที่ฟังได้สบายๆ แล้วมันจะมีแบรนด์เสื้อฮาวายที่เราชอบชื่อ SUN SURF เป็นของญี่ปุ่น ในลายแต่ละตัวของเสื้อยี่ห้อนี้ จะบอกเล่าเรื่องราวต่างๆ ก็เลยคิดว่า อัลบั้มของเราก็บอกเล่าเรื่องราวของชีวิตเหมือนกัน เลยออกมาเป็นเรยอนในฉบับของเรา
การสร้างจุดยืนคือการทำสิ่งที่เราชอบ
ปอ: ผมว่ามันเป็นเรื่องของการกระทำ บางทีคนเราเลือกไม่ได้ อาจจะเป็นฟ้าที่ลิขิตให้เราทำแบบนี้ เราก็ไม่รู้เหมือนกันทำไมถึงต้องเป็นวงอินดี้ บางทีเราทำสิ่งที่ชอบก็ไม่ได้คิดว่าจะต้องดัง หรือจะต้องรวย คนที่ประสบความสำเร็จมันเกิดจากการได้ทำในสิ่งที่เขาชอบจริงๆ เราจะทำแบบนี้ในทางของเราให้มันดีขึ้นไปอีก
การสร้างจุดยืนก็คือการทำสิ่งที่เราชอบ แต่เราทำสิ่งที่ชอบได้ดีแค่ไหน ถ้าเราทำได้ดี หมายถึงดีในสายตาของเราและคนอื่นด้วย คนอื่นก็จะมองเห็นเรา แต่ถ้าเราทำได้ดีแค่ในสายตาเราเองแต่คนอื่นมองไม่เห็น สุดท้ายก็โทษใครไม่ได้ เพราะว่าฟ้าอาจจะไม่ได้ลิขิตมาให้เราชอบแล้วคนอื่นจะชอบด้วย ซึ่งเราก็หวังว่าเมื่อเราทำในสิ่งที่ชอบอย่างเต็มที่แล้วคนอื่นจะชอบเหมือนกัน
Work together
น้ำวน: ในเรื่องการทำงานเรารู้สึกว่าเราเข้ากันได้ ถ้ามีคนบอกว่าอันนี้ไม่ดี ต้องมีเหตุผลว่าทำไมถึงไม่ดี ไม่ใช่เพราะอารมณ์หรืออีโก้ เราสองคนทำงานกันโดยไม่มีอีโก้อยู่แล้ว มันไม่มีใครเข้ากันได้ 100% หรอก แต่สิ่งที่ทำให้อยู่ร่วมกันได้คือความเชื่อใจกันและกัน บางสิ่งเราอาจจะไม่ได้ชอบมาก แต่เราเชื่อว่าสิ่งที่เพื่อนคิดมามันเจ๋งในแบบของมัน สุดท้ายแล้วก็ต้องเปิดใจยอมรับคนที่เราทำงานด้วย การทำงานมันถึงจะไปได้เร็วและดี ถ้าเราไม่เปิดใจรับอะไร คิดว่าแบบนั้นยังไม่ดี ที่เราคิดดีกว่า แบบนั้นก็ไปทำคนเดียวเถอะ
