ไม่ใช่แค่เราที่เวลาได้ทำงานที่ตัวเองรักแล้วจะยิ้มไปทำไปอย่างมีความสุข ศิลปินกราฟิกดีไซเนอร์หญิงมาแรงอย่าง ‘กะปิ’ – ปิยนาฏ ต้นมาลี ก็เป็นคนแบบเดียวกันกับเรา เพราะแค่เรานั่งคุยเรื่องการวาดรูปของเธอ รอยยิ้มที่สดใสและเสียงหัวเราะที่จริงจังก็มีออกมาเป็นระยะ ซึ่งความสดใสนี้นอกจากสะท้อนออกมาให้เห็นตั้งแต่ผมสีน้ำเงิน (ที่ก่อนหน้านั้นเป็นสีชมพู) ของเธอแล้ว ความเปรี้ยวซ่าของผู้หญิงคนนี้ยังไปอยู่ในรูปของคาแร็กเตอร์ตัวการ์ตูนแต่ละชิ้นที่เธอโพสต์ไว้ในอินสตาแกรมบ่อยๆ ด้วย
Portrait…
เราสนใจการวาดรูปพอร์เทรตและฝึกฝนมาตลอด แต่มาเริ่มวาดอย่างจริงจังคือช่วงที่เรียนจบ เพราะตอนนั้นเป็นช่วงที่กำลังมองหางาน เราคิดว่าตัวเองต้องมีพอร์ตเยอะๆ เพื่อใช้สมัครงาน งานของเราในช่วงแรกจะดรออิ้งด้วยสีไม้ และเน้นที่รูปผู้หญิงเป็นหลัก แม้ต่อมาเราได้งานเป็นกราฟิกดีไซเนอร์ที่บริษัท อาร์เอส จำกัด (มหาชน) แล้วก็ตาม แต่ก็ยังตั้งปณิธานกับตัวเองว่าต้องวาดรูปให้ได้อย่างน้อยวันละ 1 รูป
คาแร็กเตอร์…
เราชอบสไตล์การวาดของศิลปินท่านหนึ่ง จำไม่ได้ว่าเขาเป็นใคร รู้แค่ว่าครั้งแรกที่ได้เห็นงานของเขา ภาพวาดนั้นติดตาเรามากๆ เป็นรูปบุคคลที่มีลักษณะใบหน้าบานๆ แขนยาวๆ ขายาวๆ เป็นงานเหมือนใช้สีไม้ เราเลยลองวาดรูปสไตล์นี้ในตอนแรก แล้วค่อยๆ พัฒนาเป็นงานในแบบของตัวเองขึ้นมาเรื่อยๆ ซึ่งช่วงแรกที่เริ่มปรับตัว คาแร็กเตอร์ของเราคอจะยาวมาก ยาวเป็นกะเหรี่ยงคอยาวเลย (หัวเราะ) แต่พอวาดทุกๆ วัน เราก็เริ่มแม่นยำมากขึ้น แต่ถ้าช่วงไหนไม่ได้วาดรูปพอกลับมาจับปากกาจะรู้สึกเลยว่ามือแข็ง สิ่งนี้ยิ่งทำให้เชื่อว่าการวาดรูปทุกวันนั้นดีกว่ารอให้ตัวเองมีไฟก่อนแล้วค่อยวาดจริงๆ
Copy & Paste…
สมัยแรกๆ ที่เราโดนก็อบปี้ผลงานไปเราอึ้งมากเลยหัวร้อนด้วย แล้วงานของเราไมได้ถูกเอาไปทำเป็นลายเสื้อยืดขายแค่ในกรุงเทพฯ แต่มันกระจายไปตามที่ต่างๆ อย่าง เชียงใหม่ น่าน สิงคโปร์ ไต้หวัน แล้วก็จีน นี่ลายเส้นเราไปถึงเสิ่นเจิ้นแล้วเหรอเนี่ย (หัวเราะ) จนวันหนึ่งพี่โก๋ (นพดล ขาวสำอางค์) บอกกับเราว่าไม่ต้องคิดมากหรอก ให้คิดว่าเป็นการทำการตลาด เขาโปรโมตผลงานให้เรา อย่างไรลายเซ็นในงานก็ยังเป็นเรา ตั้งแต่นั้นเราก็ไม่เครียดแล้ว เขาอยากก็อบฯ ก็ปล่อยเขาไป (หัวเราะ)
Kapiz…
เราไม่ได้อยากเติมตัว Z ลงไปท้ายชื่อหรอก ดูแว้นจะตาย (หัวเราะ) แต่เพราะเราไม่สามารถใช้ชื่อ Kapi ในอินสตาแกรมได้ เพราะเหมือนกับว่าคำนี้เป็นคำเฉพาะหรือติดอะไรบางอย่าง แอพฯ จึงไม่อนุญาตให้เราใช้ เลยลองเติมตัว Z ลงไป อ้าว! ใช้ได้ ก็เลยใช้ชื่อนี้ในอินสตาแกรมถึงแม้ชื่อจะดูเป็นเด็กแว้นไปหน่อยก็ตาม (หัวเราะ)
ผลงาน…
คนรู้จักรูปวาดของเราน่าจะเป็นตอนที่วาดรูป พลอย หอวัง ในช่วงแรกๆ เราชอบหารูปคนที่เก๋ๆ มีคาแร็กเตอร์แล้ววาดเขาขึ้นมา ตอนที่วาดพลอยเราก็โพสต์ลงอินสตาแกรมแล้วแท็กไปหาพลอย เขาก็บอกว่าชอบรูปที่เราวาด หลังจากนั้นไม่นานก็มีคนมาติดตามเรากว่า 3,000 คน ต่อมาเราวาดรูปคุณกาละแมร์ (พัชรศรี เบญจมาศ) แล้วก็แท็กไปให้เขาดู อยู่ๆ ก็มีคนมาตามเพิ่มอีก 5,000 คน ก็อึ้งไปเหมือนกัน และงานของเราก็มีเอเยนต์จากจีนมาขอซื้องานเราไปทำเป็นลายบนแพ็กเกจจิ้งผ้าอนามัยด้วย แต่เขาอยากได้รูปสมัยที่เราวาดตอนปี 2014 เท่านั้น ลายเซ็นแบบนั้น เราก็ เฮ้ย ตายแล้ว จะหาไฟล์เจอไหม (หัวเราะ)
ประสบการณ์…
เมื่อก่อนเป็นคนแรง หัวร้อน ขี้โวยวาย (หัวเราะ) พออายุจะสามสิบก็ใจเย็นลงเยอะ เวลาเจอคอมเมนต์ว่า ‘ทุกอย่างโอเคหมดเลย แต่ขอหน้าสวยกว่านี้ได้ไหม’ ถ้าเป็นเมื่อก่อนเราคงโวยวายไปแล้ว โดยเฉพาะยิ่งถ้าบอกแบบนี้หลังจากแก้แบบมาหลายรอบแล้วด้วย แต่รุ่นพี่ก็เคยให้ข้อคิดเราว่า ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปเราจะเป็นเจ้านายใครไม่ได้ เพราะอารมณ์แรงมาก ตอนนี้ก็เลยปรับความคิดตัวเอง ถ้ามีคอมเมนต์แก้งานมาหลายๆ รอบ เราก็จะถอนหายใจสักเฮือกแล้วอยู่เงียบๆ สัก 5 นาที ก่อนตอบไปว่า ‘ได้ค่ะ’ (หัวเราะ)
YAK Fest…
งานชิ้นล่าสุดของเราคือออกแบบตุ๊กตาเป่าลมให้กับงาน YAK Fest ร่วมกับศิลปินท่านอื่นๆ อีก 8 คน ซึ่งตอนแรกที่ ‘ป๋าเต็ด’ – ยุทธนา บุญอ้อม ทาบทามมา เราดีใจมาก และยิ่งรู้ว่าได้ร่วมงานกับพี่ๆ เพื่อนๆ (ตั้ม วิศุทธิ์, โลเล, ยุรี เกนสาคู, รักกิจ ควรหาเวช, P7, Alex Face, สเลดทอย และ จิ๊บ ก้องเดชากุล) ด้วย เรานี่ขอเลยว่าขอเป็นแค่ติ่งเล็กๆ ในโปรเจ็กต์นี้ด้วยได้ไหม (หัวเราะ) พอส่งแบบสเก็ตช์ไปให้ป๋าเต็ดเลือก เขาก็เลือกแบบที่เป็นตัวผู้หญิงกับสายรุ้งชื่อน้องน้ำพริก เพราะเราชื่อกะปิ (หัวเราะ)
น้องน้ำพริก…
เป็นโปรเจ็กต์ที่เราลุ้นมาก เพราะเป็นตุ๊กตาเป่าลม รูปทรงมันจะไม่เหมือนภาพสเก็ตซ์ที่ออกแบบไว้ จะมีความหลอนนิดๆ ใบหน้าก็จะเพี้ยนหน่อยๆ แต่เราสนุกตอนที่ได้ทำน้องน้ำพริก เพราะเป็นคาแร็กเตอร์ที่เราสร้างขึ้นมา ไม่ได้อิงตามแบบใคร เราอยากให้น้องมีผมสีชมพู และก็หวังว่าทุกคนคงจะชอบน้องน้ำพริกของเรา
ขอบคุณร้าน Ninetails Bar & Booster เอื้อเฟื้อสถานที่