จะเป็นชีวิตของใคร – ล้วนไม่ง่าย
ชื่น-ตรม, งมงาย ล้วนว่ายแหวก
สังสารอัน งำความตาย, ไว้แต่แรก
เสื่อมชำแรก – โจมจู่ได้, ไม่รู้วัน
มีชีวิต, คล้ายมี – ชีวิตอยู่
เผลอเพียงครู่ก็ดับราวกับฝัน
ทนมาเกิด ทนตายดับ นับอนันต์
ฟูมฟักขันธ์เพื่อสุดท้ายไม่เหลือใด
เคร่งคร่ำ ตรำตราก อยากมีชีวิต
เดินไป – ในโลกแห่งจิต, วูบไหว
อึดอัด ทับกด แกว่งไกว
มีชีวิต – เหมือนชีวิตไม่, ใช่ความฝัน
จะเป็นชีวิตของใคร – ล้วนไม่ง่าย
มีราคา ที่ต้องจ่าย ในห้ำหั่น
เมื่อจิตนอก กายใน, ไม่ประสานกัน
ชีวิตพลัน ร่วงพรู สู่อนธการ
ชื่น-ตรม, งมงาย ล้วนว่ายแหวก
ไม่ผิดแปลก แผกใด ในสังสาร
ผลคือเหตุ ค่ำคือรุ่ง พรุ่งคือวาน
ไร้ยาวนาน เพราะไม่มี – หรอกนิรันดร์ฯ
เรื่อง: โตมร ศุขปรีชา