ผมบอกรักเธอด้วยฟอนต์ cordia

The Review | คลี่คลายความสัมพันธ์ไปกับ ใบพัด นบน้อม ผ่าน ‘ผมบอกรักเธอด้วยฟอนต์ Cordia’

เราแอดเฟรนด์กับ ใบพัด นบน้อม ช่วงเดือนมีนาคมปี ค.ศ. 2014 โดยตอนนั้นเขาเข้ามาทำงานเป็นนักเขียนให้กับนิตยสารเซ็กซี่หัวนอกสำหรับผู้ชายเล่มหนึ่ง โดยได้รับคำแนะนำของเพื่อนร่วมงานว่า ชีวิตของเขาน่าสนใจ ใบพัดเป็นคนที่บวชเป็นพระมานานหลายปี เมื่อสึกออกมาก็เข้ามาทำงานที่นิตยสารแห่งนี้ นี่คือสิ่งที่เรารับรู้คร่าวๆ ในตอนนั้น

“เออ ชีวิตดูทิ้งโค้งดีแหะ” เราคิดในใจก่อนกดปุ่ม add friends ในเฟซบุ๊ก

     เพียงเวลาไม่นานเขาก็รับแอด ซึ่งอาจจะเพราะเขายังใหม่กับโลกโซเชียลเน็ตเวิร์กหรืออะไรก็ตาม ทำให้พลาดในการลืมวิเคราะห์ว่าไม่ควรรับแอดเรา (ฮา) แต่จากวันนั้นความสัมพันธ์ของเราทั้งคู่ก็อยู่กันแบบเรื่อยๆ เรียงๆ มีการกดไลก์หรือคอมเมนต์คุยกันบ้างตามสมควร และถึงจะมีช่วงเหตุการณ์ของการคิดต่างกันอย่างรุนแรง เราทั้งสองแม้จะคิดกันคนละขั้วแต่ก็ไม่มีการกระทบกระทั่งกันผ่านตัวหนังสือกันแม้แต่น้อย

     แต่สิ่งสำคัญที่ทำให้เราติดตามเขาตลอดคือ งานเขียนและบทสัมภาษณ์ของเขา ที่หลายๆ ครั้งใบพัดมักจะเอาเรื่องที่เขาสัมภาษณ์คนนั้นคนนี้มาเล่าให้ฟังในเฟซบุ๊กของตัวเอง ซึ่งมีทั้งคนดัง และสาวๆ ที่เป็นบันนี่ เกิร์ล ของนิตยสารที่เขาทำอยู่ สิ่งที่เขาคุยกับพวกเธอไม่ใช่เรื่องตัณหาราคะ ทำนมมาไหม หรืออยากอัพไซซ์อวัยวะอะไรของตัวเอง แต่เป็นการพาไปสำรวจเรื่องความสัมพันธ์ในหลายๆ มิติ กับคนต่างๆ ที่ตัวเขาได้พบ ได้พูดคุย พร้อมวิเคราะห์และเล่าถึงปัญหาบางอย่างของใจคนที่ยากแท้หยั่งถึง

ผมบอกรักเธอด้วยฟอนต์ cordia

     ‘ผมบอกรักเธอด้วยฟอนต์ Cordia’ หนังสือเล่มเล็กๆ ขนาดประมาณหนึ่งฝ่ามือเล่มนี้ นอกจากจะเป็นหนังสือที่เขาลงทุนพิมพ์ขึ้นเองแล้ว ยังเล่าเรื่องความสัมพันธ์เหล่านั้นไว้เป็นตอนๆ อย่างน่าสนใจ (ซึ่งส่วนใหญ่มาจากสเตตัสที่เขาพิมพ์ไว้อยู่เรื่อยๆ ในหลายปีที่ผ่านมา)

     “จะมีคนๆ หนึ่ง อยู่ในเพลงที่เราฟัง หนังที่เราดู และหนังสือที่เราอ่าน” ประโยคเปิดเล่ม และเป็นหมือนคำนำกลายๆ ถูกเลือกให้มาอยู่หน้าแรกของหนังสือ ก่อนจะพาเราไปพบกับความเรียงจำนวน 31 ตอนในเล่ม
 
     บอกรัก… คือตอนแรก เล่าถึงผู้ชายคนหนึ่งที่แอบชอบผู้หญิงในที่ทำงานเดียวกัน แต่เขาไม่กล้าบอกเธอตรงๆ ทำได้แค่แอบเนียนทำเป็นกลับบ้านทางเดียวกัน ขึ้นรถไฟฟ้าขบวนเดียวกัน เมื่อหญิงสาวลงจากรถไปแล้ว เขาถึงนั่งย้อนกลับบ้านตัวเอง ซึ่งเขาทำแบบนี้มาแรมปี

     “เขาชอบแสงแดดสุดท้ายตอนที่มันโลมไล้เส้นผมเธอ เขาบอกว่าตอนนั้นเธอสวยมาก” นี่คือข้อความที่ผู้ชายคนนั้นเล่าให้ใบพัดฟัง
 
     ฟังดูแล้วเหมือนเป็นพล็อตหนังโรแมนติกสักเรื่อง ที่ในตอนท้าย ฝ่ายชายคงหาจังหวะอะไรสักอย่าง แล้วทำให้ผู้หญิงรู้ว่าเขาชอบเธอ แต่เปล่าเลยชีวิตจริงมันไม่ได้หวานหอมขนาดนั้น ฝ่ายหญิงที่ถูกเฝ้ามองมานานในที่สุดก็ไปเจอกับชายหนุ่มอีกคน ลองคบ รักกัน สุดท้ายก็แต่งงานกัน

     เรื่องราวคงจะจบตรงนี้ถ้าไม่ติดตรงที่ว่าวันแต่งงานของฝ่ายหญิงเขาได้สารภาพความในใจ และสิ่งที่เขาทำให้ผู้หญิงมาตลอด ซึ่งเธอไม่เคยรู้เลย

     ฝ่ายหญิงได้ฟังแล้วก็ร้องไห้อย่างหนักก่อนจะบอกว่าเธอก็แอบชอบเขาเหมือนกัน แต่ไม่มีใครกล้าพอที่จะพูดมันออกมา ทุกอย่างมันจบลงแล้ว เหลือเพียงแค่ความเงียบและความเศร้า
 
     นี่แค่ตอนแรกของหนังสือเล่มนี้ ยังมีเรื่องราวที่กระทบใจรอให้คุณเปิดอ่านอีกมากมายของความสัมพันธ์ที่ซับซ้อน

ผมบอกรักเธอด้วยฟอนต์ cordia

ซึ่งเราอาจสปอยล์ให้เล็กน้อย อย่าง

     – คำว่า ‘รักและคิดถึง’ มันศักดิ์สิทธิ์ในช่วงเวลาที่เป็น ‘ของเรา’ พ้นไปจากนี้ ก็กลับกลายเป็นคำธรรมดาสามัญไม่ต่างจากประโยค ‘กินข้าวยัง ไปไหนมา’ – จบ

     – พอเลิกกัน ‘แฟนเก่า’ เป็นเพียงข้อมูลที่ไมได้อัพเดท ความคิดถึงหรือความเวิ้นเว้อ ก็เป็นเพียง ‘สิ่งตกค้างในโลกเก่า’ – ข้อมูลไม่อัพเดท

     – โชคชะตาจะเหวี่ยงคนที่เหมาะสมมาในเวลาที่เหมาะสม ไปพร้อมๆ กับเหวี่ยงคนที่ไม่ใช่ออกไปเช่นเดียวกัน – โชคชะตา
     

ผมบอกรักเธอด้วยฟอนต์ Cordia

ราคา 220 บาท

สั่งซื้อได้โดยตรงที่เฟชบุ๊ก editormoremag

และร้านหนังสืออิสระต่อไปนี้
     – ร้านหนังสือเดินทาง
     – ร้าน head in the clouds เยื้องวัดบวร
     – ร้าน bookmoby หอศิลป์กรุงเทพ
     – ร้านนภสร ปากคลองตลาด
     – ร้านหนังสือก็องดิด คลองสาน
     – ร้านเล่า เชียงใหม่

ผมบอกรักเธอด้วยฟอนตื cordia